Poetka z Lubelszczyzny spoczęła na cmentarzu we Wrocławiu

O śmierci Urszuli Kozioł, związanej z Lubelskiem poetki pisaliśmy w zeszłym tygodniu na łamach Dziennika Wschodniego. Dzisiaj odbył się jej pogrzeb. Laureatka zeszłorocznej nagrody Nike została pochowana we Wrocławiu, w którym mieszkała i pracowała znaczną część swojego dorosłego życia.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się w kościele parafii św. Wawrzyńca. Żegnali ją przedstawiciele wrocławskiej kultury, władz samorządowych oraz przyjaciele i rodzina.

Prezydent Wrocławia Jacek Sutryk w pożegnalnej mowie podkreślił, że Urszula Kozioł była wybitną poetką, pisarką, felietonistką. „To poetka o niepowtarzalnym języku, ale także duchowa przewodniczka pokoleń; żegnamy osobę, której twórczość nie tylko była ozdobą polskiej literatury, ale i głosem Wrocławia, czasami jego sumieniem, a i światłem w chwilach niepewności” – mówił Sutryk.

Prezydent przypomniał, że Urszula Kozioł była honorową obywatelką Wrocławia. „Była damą Wrocławia, głęboko zanurzoną w jego zwykłe, codzienne sprawy” – powiedział Sutryk.

Urszula Kozioł urodziła się w 1931 roku w Rakówce pod Biłgorajem, na Lubelszczyźnie. Rodzice byli nauczycielami, których życie wypełniała praca społeczna. Maturę Urszula Kozioł zdała w Zamościu w 1950 roku. Pracowała jako nauczycielka m.in. w Bystrzycy Kłodzkiej i Wrocławiu. Kierowała działem literackim „Poglądów”, była redaktorem wrocławskiego miesięcznika „Odra” i z tym pismem związana była przez lata, pełniła funkcję dyrektora Wrocławskiego Ośrodka Kultury.

Jako poetka debiutowała w 1954 roku na łamach prasy. Ma w swoim dorobku również dramaty, sztuki dla dzieci, felietony i słuchowiska. Wydała m.in. „Gumowe klocki” (Związek Literatów Polskich, Wrocław 1957), „W rytmie korzeni” (Ossolineum, 1963), „W rytmie słońca”, (1974), „Żalnik”, (1989), „Supliki”, (2005), „Przelotem” (2007), „Horrendum” (2010), „Klangor” (2014), „Ucieczki” (2016). Tomy jej wierszy publikowało w Polsce przede wszystkim Wydawnictwo Literackie, a najnowsza książka poetycka „Raptularz” ukazała się w 2023 r. nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego.

Pisarka była laureatką wielu nagród, wśród nich Nagrody im. Kościelskich, Ministra Kultury, Miasta Wrocławia, nagrody im. Stanisława Piętaka, Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius, a także nagrodami niemieckimi Eichendorffa i Nagrody Głównej Kraju Dolnej Saksonii. Została również uhonorowana tytułem doktora honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego. Była honorową obywatelką Wrocławia i Biłgoraja.

Po raz pierwszy Kozioł zdobyła Literacką Nagrodę Nike właśnie w 2024 r. za tom „Raptularz”, ale nie była to jej pierwsza nominacja do tej nagrody. Nominowano ją w roku 2006 za książkę „Supliki”, w roku 2008 - za tomik „Przelotem”, w 2015 - za „Klangor”, a w 2017 roku - za „Ucieczki”.

Jej wiersze, przekładane na prawie wszystkie języki europejskie, zamieszczane są w licznych tamtejszych antologiach i pismach literackich, ich książkowe wydania ukazały się m.in. w Ameryce, Niemczech Serbii, we Francji i Włoszech.

Poetka zmarła 20 lipca, w wieku 94 lat.