Galeria: Wspominamy tych, którzy odeszli
strona 19 / 30
gen. Zbigniew Nowek
Działacz opozycji antykomunistycznej, były szef Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Wywiadu i Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Miał 59 lat.
Karierę w służbach specjalnych rozpoczął w 1990 roku w nowo utworzonym Urzędzie Ochrony Państwa. W latach 1990-1997 był szefem Delegatury UOP w Bydgoszczy.
W listopadzie 1997 awansował na stanowisko zastępcy szefa UOP, a 6 lutego 1998 objął funkcję szefa UOP, którym kierował do października 2001 roku. W latach 2005-2008 był szefem Agencji Wywiadu, w 2010 roku pełnił obowiązki szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego.
Był członkiem Kapituły Medalu Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego „Unitas Durat Palatinatus Cuiaviano-Pomeraniensis” od samego początku jej działania. W 2016 roku został powołany do wojewódzkiej rady do spraw działaczy opozycji i osób represjonowanych, której następnie był przewodniczącym.
arcybiskup Bolesław Pylak
Arcybiskup senior archidiecezji lubelskiej. Był najstarszym polskim biskupem. W sierpniu skończyłby 98 lat.
– Żegnamy człowieka zasłużonego dla Kościoła lubelskiego i naszego uniwersytetu. Ufamy, że usłyszał już słowa: „Dobrze, sługo dobry i wierny. Wejdź do radości twego Pana” – napisał ks. prof. Antoni Dębiński, rektor KUL.
Abp Pylak urodził się w 1921 roku w Łopienniku Górnym (pow. krasnostawski). Mieszkał zaś w Łopienniku Nadrzecznym, gdzie do dziś stoi jego rodzinny dom.
W 1948 r. ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Lublinie, a rok później rozpoczął studia specjalistyczne z zakresu teologii dogmatycznej uwieńczone doktoratem. Od roku 1952 do 1997 był wykładowcą KUL. W 1969 r. uzyskał habilitację, stanowisko profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1978 r., zaś profesora zwyczajnego w 1988 r. W latach 1970–1978 kierował II Katedrą Teologii Dogmatycznej. W swoim bogatym dorobku naukowym koncentrował się wokół zagadnień eklezjologii, mariologii oraz teologii Eucharystii.
W latach 1975–1997, jako biskup a następnie arcybiskup lubelski, pełnił funkcję wielkiego kanclerza KUL. – A także wiceprzewodniczącego Komisji Episkopatu Polski ds. KUL. W niełatwych czasach komunizmu, a później transformacji społecznej i gospodarczej, poświęcał wiele uwagi uniwersytetowi, nie tylko troszcząc się o jego potrzeby materialne związane z rozbudową KUL, ale również broniąc jego niezależności wobec władz komunistycznych i dbając o wolność badań naukowych – podkreśla ks. prof. Antoni Dębiński.
Od 14 czerwca 1997 r. abp Bolesław Pylak był na emeryturze. Pod koniec maja 2016 r. świętował 50. rocznicę otrzymania sakry biskupiej. Samego jubilata na uroczystości w archikatedrze ze względu na wiek i stan zdrowia zabrakło.
Siemion Rozenfeld
Ostatni z uczestników ucieczki z niemieckiego obozu śmierci w Sobiborze zmarł w Izraelu w wieku 96 lat.
Pochodził z małej miejscowości pod Winnicą. Schwytany przez hitlerowców trafił do getta w Mińsku, gdzie poznał Aleksandra Peczerskiego – opowiada Marek Bem, autor książki „Powstanie w Sobiborze”. – Ich losy splotły się na długo. Przeżyli gehennę getta, a potem transport do obozu śmierci, w którym śmierć poniosło 170–250 tys. Żydów z Polski Niemiec, Austrii, Słowacji, Protektoratu Czech i Moraw, Francji i Białorusi i aż 34 tys. z Holandii.
Siemion Rozenfeld był jednym więźniów obozu w Sobiborze, którzy przygotowali plan ucieczki. Wielu uciekinierów zginęło na minach, którymi otoczony był obóz, ale blisko 300 zbiegło. Rozenfeld był w grupie, której udało się przejść przez Bug. Ukrywał się, wstąpił do partyzantki. Po wkroczeniu Armii Czerwonej zgłosił się do wojska. Jako jeden z nielicznych przeszedł cały szlak bojowy aż do Berlina. W maju 1945 roku wziął symboliczny odwet na swych oprawcach, wydrapując gwoździem na Bramie Brandenburskiej napis „Sobibór–Berlin”.
Po wojnie wrócił do ZSRR, potem wyemigrował do Izraela.
