Starsze przeglądarki internetowe takie jak Internet Explorer 6, 7 i 8 posiadają udokumentowane luki bezpieczeństwa, ograniczoną funkcjonalność oraz nie są zgodne z najnowszymi standardami.
Prosimy o zainstalowanie nowszej przeglądarki, która pozwoli Ci skorzystać z pełni możliwości oferowanych przez nasz portal, jak również znacznie ułatwi Ci przeglądanie internetu w przyszłości :)
strona 21 / 30
Amerykański aktor, scenarzysta oraz reżyser filmowy i telewizyjny. Pochodził z aktorskiej rodziny – syn Henry’ego, brat Jane, ojciec Bridget.
Sławę przyniósł mu Swobodny jeździec (Easy Rider, 1969) – Fonda nie tylko zagrał w nim jedną z głównych ról, ale był także współtwórcą scenariusza i współproducentem filmu. Zrealizowane wspólnie z Dennisem Hopperem dzieło, opowiadające o podróży dwóch motocyklistów przez Południe USA w burzliwych latach 60., szybko zyskało status filmu kultowego, a Fonda do dziś jest kojarzony głównie z rolą Wyatta. Stał się bohaterem piosenki „She Said She Said” (1966) Beatelsów.
Miał na swoim koncie dwie nominacje do Oscara: za scenariusz Swobodnego jeźdźca oraz główną rolę Ulyssesa „Ulee” Jacksona w Złocie Uleego (1997).
Scenarzysta filmowy i telewizyjny, pisarz, działacz społeczny oraz wykładowca akademicki. W 1980 roku ukończył Studium Scenariuszowe PWSFTviT w Łodzi.
Był wiceprezesem Radiokomitetu, szefem TVP, doradcą prezydenta Lecha Wałęsy (prowadził też w telewizji jego pierwszą, zwycięską kampanię prezydencką). W latach 1990–1992 był kierownikiem literackim studia Filmowego „Dom”, w latach 1990–1993 wykładowcą na Wydziale Reżyserii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jest autorem książek Wielki Szu, Prezydencki poker i Telewizyjny poker oraz współautorem książki Doktor Szu.
Adiunkt w Katedrze Historii XVI-XVIII wieku w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, historyk szkolnictwa, wychowania i opieki społecznej.
Z KUL związana była od niemal 40 lat, najpierw jako studentka historii, a od 1987 r. wykładowca w Instytucie Historii. Rozprawę doktorską, przygotowaną na seminarium Historii Historiografii i Dydaktyki Historii na Uniwersytecie Warszawskim, obroniła w 1997 r. Habilitację, na podstawie pracy „Działalność opiekuńczo-wychowawcza Zakonu Sióstr Miłosierdzia Wincentego à Paulo w Lublinie w XIX i XX wieku”, uzyskała w 2014 r.
Jej zainteresowania naukowe dotyczyły historii szkolnictwa i wychowania na ziemiach polskich w XIX i XX w., opieki społecznej, dydaktyki nauczania historii i wiedzy o społeczeństwie, historii turystyki i historii życia codziennego.
Była bardzo aktywnym uczestnikiem Koła PTTK Nr 1 przy KUL, nad którym sprawowała opiekę kuratorską. Należała do Towarzystwa Naukowego KUL, za zasługi dla oświaty i wychowania była odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Przez współpracowników z Instytutu Historii ceniona za serdeczność, ciepło i życzliwość.