Starsze przeglądarki internetowe takie jak Internet Explorer 6, 7 i 8 posiadają udokumentowane luki bezpieczeństwa, ograniczoną funkcjonalność oraz nie są zgodne z najnowszymi standardami.
Prosimy o zainstalowanie nowszej przeglądarki, która pozwoli Ci skorzystać z pełni możliwości oferowanych przez nasz portal, jak również znacznie ułatwi Ci przeglądanie internetu w przyszłości :)
strona 16 / 30
Wybitny historyk mediewista, profesor nauk humanistycznych, członek Polskiej Akademii Nauk, dysydent, więzień polityczny i jeden z liderów opozycji demokratycznej w okresie PRL, senator I kadencji. Kawaler Orderu Orła Białego.
W 1964 wraz z Jackiem Kuroniem autor Listu otwartego do partii, krytykującego linię polityczną PZPR za odejście od ideałów socjalizmu. Jeden z inicjatorów protestów studenckich na Uniwersytecie Warszawskim w marcu 1968. Od listopada 1980 do kwietnia 1981 pierwszy rzecznik prasowy NSZZ „Solidarność”, autor pomysłu przyjęcia przez związek jego nazwy „Solidarność”. Kilkakrotnie więziony i internowany ze względów politycznych w czasach PRL, osadzony łącznie przez osiem i pół roku.
Profesor Uniwersytetu Wrocławskiego (1992–1994) i Uniwersytetu Warszawskiego (od 1994), członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, w latach 2007–2010 wiceprezes PAN. W 2007 laureat Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej za monografię Barbarzyńska Europa (2004), w której podjął kwestię powstawania tożsamości europejskiej pod wpływem tradycji przedchrześcijańskich. Autor wyróżnionej Nagrodą Literacką „Nike” autobiografii „Zajeździmy kobyłę historii. Wyznania poobijanego jeźdźca” (2013), w której rozliczał się ze swojej działalności ideowej i politycznej począwszy od lat 50., a także krytykował sposób przeprowadzenia transformacji ustrojowej w Polsce.
Polski aktor filmowy i teatralny. Najczęściej grywał role amantów.
W 1949 ukończył PWST w Warszawie (z siedzibą w Łodzi). Był aktorem Teatru Polskiego we Wrocławiu (1948–1950) i Teatru Dramatycznego w Poznaniu (1950–1953) oraz teatrów warszawskich: Ateneum (1956–1958), Współczesnego (1958–1964), Polskiego (1964–1975) i Syreny (1975–1991).
W 2014 opowiedział o swoim życiu w rozmowie z Magdaleną Adaszewską. Zwierzenia aktora wydano w książce „Na wieki wieków amant”. Ostatni okres życia spędził w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich im. Wojciecha Bogusławskiego w Skolimowie. Tam też zmarł.
Kapelan honorowy Ojca Świętego, a także rektor kościoła pw. Świętego Ducha w Lublinie zmarł po ciężkiej chorobie. Miał 67 lat.
Ks. dr Stanisław Sieczka był m.in. duszpasterzem akademickim Uniwersytetu Przyrodniczego (od 1994 r.) a w latach 1995–2005 pracownikiem naukowym KUL. Pełnił również funkcję wicedyrektora (2002-2003) i dyrektora (2003–2013) Instytutu Wyższej Kultury Religijnej. Od 2005 r. był także kapelanem Stowarzyszenia Lubelski Klub Biznesu (od 2005 r.), zaś od 2008 r. również duszpasterzem Lubelskiego Związku Pracodawców.