Lista artykułów:

Magazyn

Nie byli aniołami, nie byli diabłami. P. Zychowicz o Żołnierzach Wyklętych

Jeżeli domagamy się szacunku dla naszego własnego cierpienia i naszych własnych ofiar, musimy okazywać szacunek cierpieniom innych. Nie godzę się na to, aby w imię „pięknej legendy” cenzurować dzieje ojczyste. Usuwać z nich to, co niewygodne. Z trudną prawdą musimy się zmierzyć, a nie usuwać ją z historii przy pomocy jakiejś patriotycznej gumki myszki - o książce „Skazy na pancerzach. Czarne karty epopei Żołnierzy Wyklętych” rozmawiamy z jej autorem, Piotrem Zychowiczem.

Maurice Herzog „Annapurna”

Dlaczego się wspinają? Dlaczego ryzykują? Dlaczego giną? Kultowa „Annapurna” odpowie na pytania, które padają dziś w związku z tragiczną w skutkach wyprawą Tomasza Mackiewicza na Nanga Parbat.

"Detoks. Korespondencja, rozmowa" Zdzisław Beksiński, Norman Leto

Ta niezwykła korespondencja pokazuje, że tam gdzie w grę wchodzi sztuka nie ma granic wieku, doświadczenia i osiągniętej pozycji. Jest wzajemna ciekawość i pasja, z której czerpią obie strony.

Jeffrey Archer, „Dzienniki więzienne”

Piekło, Czyściec, Niebo. Więzienie. Czy to miejsce dla arystokraty, filantropa, pisarza o światowej sławie? A jednak. Jeffrey Archer spędził za kratkami dwa lata. I wykorzystał je najlepiej jak potrafił - na pisanie.

Magazyn

Rozmowa z Marcinem Wrońskim. Między nieudacznością a sukcesem

Rozmowa z pisarzem Marcinem Wrońskim.

Marta Zaborowska „Jej wszystkie śmierci”

Z wielką przyjemnością śledzę karierę pisarską Marty Zaborowskiej i mogę powiedzieć, że dziś to polska marka Czarnej Serii. Dorównująca pomysłowością w konstruowaniu kryminalnych intryg swoim skandynawskim kolegom po fachu, którzy tę serię firmują.

Bartosz Szczygielski, „Krew”

Opresyjny klimat i szybkie tempo akcji to znaki firmowe tej powieści.  Prowadzona dwutorowo (i brawurowo) fabuła wprowadza nas w świat pełen chciwości, okrucieństwa, wszechobecnego zła.

Igor Brejdygant, „Szadź”

„Szadź” to gotowy scenariusz na film. I najlepszy polski kryminał, jaki w tym roku przeczytałam.

Paweł Mossakowski, „Szkło. Człowiek honoru”

Dwie znakomite mikropowieści Pawła Mossakowskiego to humorystyczny i gorzki zarazem portret mężczyzny, który nie radzi sobie we współczesnym świecie. W pierwszym przypadku jest zniewolony przez nałóg, który rujnuje mu życie. W drugim jest niewolnikiem własnych lęków, które nie pozwalają mu żyć tak jak chce.

Ewa Nowak: Nastolatek to nie jakiś dziwaczny twór, to po prostu człowiek

- Kiedy pisałam „Bardzo białą wronę” myślałam o sobie, czternastoletniej Ewuni, która by taką powieść przeczytała i nie musiała potem przez rozmaitych chłopców-socjopatów wylewać Bałtyku łez. Chcę, żeby dziewczyny wiedziały, że jeden taki sygnał i trzeba uciekać - mówi pisarka Ewa Nowak