Starsze przeglądarki internetowe takie jak Internet Explorer 6, 7 i 8 posiadają udokumentowane luki bezpieczeństwa, ograniczoną funkcjonalność oraz nie są zgodne z najnowszymi standardami.
Prosimy o zainstalowanie nowszej przeglądarki, która pozwoli Ci skorzystać z pełni możliwości oferowanych przez nasz portal, jak również znacznie ułatwi Ci przeglądanie internetu w przyszłości :)
strona 4 / 7
Krzysztof Eugeniusz Penderecki
Polski kompozytor, dyrygent i pedagog muzyczny. Przedstawiciel polskiej szkoły kompozytorskiej lat sześćdziesiątych XX wieku. Profesor i rektor Akademii Muzycznej w Krakowie. Członek Polskiej Akademii Umiejętności. W 2012 roku dziennik „The Guardian” nazwał go „najprawdopodobniej największym żyjącym polskim kompozytorem”.
Penderecki skomponował cztery opery, osiem symfonii i szereg innych utworów orkiestrowych, koncertów instrumentalnych, oprawę chóralną głównie tekstów religijnych, a także utwory kameralne i instrumentalne.
Studiował kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, gdzie po uzyskaniu dyplomu podjął pracę nauczyciela akademickiego. Po raz pierwszy zdobył rozgłos w 1959 roku po premierowym wykonaniu utworów Strofy, Emanacje oraz Psalmy Dawida na festiwalu Warszawska Jesień. Powszechne uznanie przeniosła mu kompozycja Tren na orkiestrę smyczkową, poświęcona ofiarom ataku atomowego na Hiroszimę, oraz chóralne dzieło Pasja według św. Łukasza. Jego pierwsza opera, Diabły z Loudun, została premierowo wystawiona w Hamburgu i Stuttgarcie w 1969 roku.
Jego muzyka niejednokrotnie była wykorzystywana przez twórców filmowych. Utwory Pendereckiego znalazły się w filmach, takich jak „Egzorcysta” Williama Friedkina, „Lśnienie” Stanleya Kubricka, „Dzikość serca” Davida Lyncha, czy „Wyspa tajemnic” Martina Scorsese.
Kompozytor otrzymał za swoją pracę szereg prestiżowych nagród, w tym czterokrotnie Nagrodę Grammy. Kawaler najwyższego polskiego odznaczenia, Orderu Orła Białego.
Franciszek Szydełko
Pułkownik Milicji Obywatelskiej, treser zwierząt i konsultant filmowy. Podczas II wojny światowej wstąpił do wojska jako ochotnik i podczas walk dwukrotnie został ciężko ranny. Podczas pobytu na froncie poznał starszego sierżanta, który był zawodowym treserem. Po wojnie wstąpił do Milicji Obywatelskiej, a w 1946 został służbowo oddelegowany do Centrum Wyszkolenia Milicji Obywatelskiej w Słupsku.
Do filmu trafił dwa lata później, gdy został oddelegowany jako opiekun psa do pracy nad filmem Aleksandra Forda „Ulica Graniczna”. Brał udział w selekcji psów do „Czterech pancernych i psa”, pracował przy „Przygodach psa Cywila”, „W pustyni i puszczy”, „Noce i dnie”...
Przez ponad 50 lat aktywności zawodowej wytresował ponad 500 zwierząt na potrzeby 148 filmów.
Waldemar Żerek
Prezes puławskiego oddziału Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
Waldemar Żerek w czasie II wojny światowej był harcerzem, a następnie żołnierzem Armii Krajowej o pseudonimie „Walet”. Brał udział w akcjach zbrojnych, walczył z okupantem o wyzwolenie Puław i Końskowoli. Po wojnie pozostał w konspiracji, działając przeciwko komunistycznemu reżimowi. Do jego zadań należało m. in. wydawanie zakazanej, podziemnej prasy „Żagiew” oraz ochrona puławskiej komendy AK. Za swoją niepodległościową działalność ze strony ówczesnych władz spotkały go liczne represje, w tym aresztowania, wywłaszczenia i wyrzucenie ze studiów „jako tzw. element niepewny”.
Żeby się utrzymać, w latach 50-tych Waldemar Żerek zatrudnił się we Wrocławskich Zakładach Włókien Sztucznych. Tam nabawił się chronicznego zatrucia dwusiarczkiem węgla. Na skutek choroby był zmuszony zrezygnować z pracy. Przeszedł na rentę inwalidzką. Do rodzinnych Puław wrócił dopiero w latach 70-tych, gdy po wielu staraniach, jego rodzinie udało się odzyskać skonfiskowany po wojnie dom. W ciągu ostatnich dekad angażował się w odbudowywanie miejsc pamięci, walk i straceń żołnierzy antykomunistycznego podziemia.
Otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Puław.