Bratek

To jest kochana opowieść. Bardzo mi bliska. Może komuś się przyda. Co jakiś czas napiszę o kochanej historii.

Oto król poszedł do swego ogrodu. Zastał tam więdnące i umierając drzewa, krzewy i kwiaty. Dąb powiedział mu, że umiera, gdyż nie może być tak wysoki jak sosna. Sosna, że więdnie, gdyż nie może znieść, że nie ma takich winogron jak winorośl. A winorośl umiera, ponieważ nie może kwitnąć jak róża.

W końcu znalazł jedną roślinę kwitnącą i świeżą jak zawsze - był to bratek, który na pytanie czemu kwitnie odpowiedział: Uznałem, że gdy posadziłeś mnie, chciałeś, żebym to ja wyrósł. Gdybyś chciał dąb, winorośl czy różę, posadziłbyś je. A więc pomyślałem: jeśli mogę być tym, czym jestem, spróbuję być tym najlepiej, jak tylko potrafię. Nie mogę być nikim innym, tylko tym, czym jestem. I staram się być tym czym jestem na tyle, na ile potrafię..