Łempicka „zadomawia” się w Lublinie. Kolejne prace znanej malarki na Zamku

Chodzi o wczesny szkic „Wzburzone konie” z 1925 r. a także dwa obrazy – „Misa z owocami” z 1949 r. i „Holenderka II” z 1957 r. Dzieła przyjechały do Polski aż z Meksyku, gdzie artystka mieszkała aż do śmierci. To kolejna tura zakupów dzieł wybitnej polskiej malarki, ale jak zapewnia MKiDK, prawie cała kolekcja z Meksyku jest teraz pod pieczą Muzeum Narodowego w Lublinie.

– Myślę, że Łempicka jest dobrym symbolem zmian, które nastąpiły w kulturze w ostatnich latach, także jeżeli chodzi o wsparcie kolekcji i zasobów naszych instytucji. Nie licząc zakupu kolekcji Czartoryskich, w ciągu ostatnich kilku lat tylko z budżetu MKiDN przeznaczyliśmy ponad 115 milionów na wzbogacanie polskich zbiorów. Zakupiliśmy m.in. prace Tycjana, Bruegla, Canaletta, ale także polskich artystów – zaczynając od Matejki po Łempicką właśnie – których dzieła, w tym rzeźby, trafiły do instytucji publicznych – mówił podczas przekazania dzieł minister kultury i dziedzictwa narodowego, prof. Piotr Gliński.

Pierwsze prace artystki zostały zakupione w maju 2023 roku od meksykańskiego rzeźbiarza Victora Manuela Contrerasa. 18 prac – 12 na płótnie i 6 na papierze, prezentowane są na wystawie stałej na lubelskim zamku.

– Dzięki wspólnej inicjatywie mamy obecnie łącznie 21 dzieł tej wybitnej artystki. Dzieła Łempickiej prezentujemy w Muzeum Narodowym w Lublinie, ponieważ to właśnie ta instytucja, jej dyrektor Katarzyna Mieczkowska i jej zespół wykazali się największą aktywnością w pozyskaniu prac artystki – wyjaśnił prof. Piotr Gliński, minister kultury i dziedzictwa narodowego.

Łempicka przeżywa swój renesans i staje się jedną z najpopularniejszych artystek w Polsce – zaraz obok Boznańskiej i Bilińskiej. Podczas zorganizowanych w 2022 i 2023 roku czterech wystaw prac malarki, jej dzieła obejrzało ponad 200 tys. osób z Polski i zagranicy.

Obecnie do zbiorów Muzeum Narodowego w Lublinie trafi 3 prace najdroższej polskiej malarki. Szkic na papierze zatytułowany „Wzburzone konie” wykonany w czasach wczesnej twórczości artystki pozwala zaobserwować nie tylko wrażliwość artystyczną Łempickiej, ale również szczegóły jej dojrzałego warsztatu, na który miała wpływ nauka w Academie Ranson.

„Misa z owocami” jest typowym przykładem martwej natury. W zwykłej białej misce mamy starannie ułożone jabłka, gruszki oraz kiście winogron. A to wszystko ukraszone symetrią i geometrią z zachowaniem harmonii i równowagi. Warto wspomnieć, że martwa natura była jednym z ulubionych tematów malarskich artystki. Podejmowała się go od I połowy XX wieku aż do samej śmierci.

„Holenderka II” to natomiast przykład nowego języka malarskiego, jakiego artystka zaczerpnęła w latach 50 XX wieku. Artystka nie zrezygnowała z portretów czy martwej natury, jednak malując obrazy, nadawała im zupełnie nowy kształt rezygnując z mocnej geometryzacji. Lata 50 XX wieku, to czas gdy Łempicka często podróżuje do Europy i w jej pracach możemy dostrzegać inspiracje kulturą ludową i strojami narodowymi.

Zakup prac został zrealizowany ze środków rezerwy ogólnej Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego przy udziale Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wystawa „Tamara Łempicka – ponad granicami” jest organizowana przez Muzeum Narodowe w Lublinie we współpracy z Tamara de Lempicka Estate.

Tamara Łempicka to jedna z najpopularniejszych artystek epoki art déco. W 2018 roku jej obraz został wylicytowany za ponad 9 mln dolarów, mianując ją tym sposobem najdroższą polską malarką. Ten rekord pobijany był dwukrotnie – w 2019 roku „La tunique rose” został wylicytowany za 13,3 mln $ (52 mln zł), natomiast w 2020 r. obraz „Portrait de Marjorie Ferry” został sprzedany za 16,28 mln £ (82 mln zł).