Historia Radia Lublin na zdjęciach

Początki

W pierwszym okresie działalności lubelska rozgłośnia była tubą propagandową Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego a następnie Rządu Tymczasowego. Nadawała wtedy na fali średniej 224 m. poprzez wagonową radiostację zwaną potocznie „Pszczółką” i dzięki sieci radiowęzłów.
Historia radia regionalnego zaczyna się 20 września 1952 r. W prowizorycznie adaptowanej wilii przy ul. 22 Lipca 5 w Lublinie rozpoczyna pracę Ekspozytura Polskiego Radia. Początkowo program lokalny trwa najpierw 45 minut na dobę aby wzrastać stopniowo do półtorej, dwu i dwu - i pół godziny. Jest nadawany w dwóch, a następnie w trzech odcinkach: porannym, południowym i popołudniowym. Emisja odbywa się wyłącznie poprzez radiowęzeł w województwie lubelskim. W dniu 1 maja 1957 r. rozpoczyna pracę stacja średniofalowa. Częstotliwość: 1594 kHz, moc 1 kW. Antenę zamontowano na dachu Technikum Budowlanego przy al. Racławickich w Lublinie, a nadajnik umieszczono w części jednej z sal lekcyjnych. Z początkiem 1958 r. Ekspozytura zyskuje status Rozgłośni Regionalnej. W 1960 roku rozpoczyna się budowa nowego gmachu Rozgłośni przy ul. Obrońców Pokoju 2, która trwa do 21 lipca 1964 r. 15 I 1961 r. emisję średniofalową przejmuje ośrodek nadawczy w Bożym Darze, co sprawia, że program nadawany jest z nadajnika o częstotliwości 1367 kHz, z mocą 30 kW. Począwszy od 18 października 1973 r. w programie monofonicznym Polskiego Radia w Lublinie pojawiają się pierwsze audycje muzyczne w technice stereo. Natomiast 4 marca 1991 r. rozgłośnia rozpoczęła nadawanie pełnego (19-godzinnego) programu, a od 3 kwietnia 1992 r. nadaje przez całą dobę.

Ludzie

Niemniej jednak rozgłośnia lubelska nie uzyskałaby rozgłosu i popularności bez kompetentnych pracowników. W ,,poczet lubelskich radiowców” tamtych czasów należy zaliczyć z pewnością takie osoby jak: Anna Markowa, Barbara Rostworowska, Janusz Danielak, Krystyna Kotowicz, Jerzy Księski, Janusz Weroniczak, Danuta Bieniaszkiewicz, Zbigniew Stepek, Janusz Winiarski, Barbara Jurkiewicz, Jan Nowacki, Jerzy Janiszewski, Maria Ballod, Maria Brzezińska, Kazimierz Dymel, Stanisław Fornal czy niezmordowany reporter lubelski Adam Tomanek.
W nowych czasach, po transformacji ustrojowej Radio Lublin musiało sprostać jeszcze jednemu wyzwaniu - przekształceniu się z państwowego „radia nadawcy” w publiczne „radio odbiorcy”. Oprócz audycji muzycznych i informacyjnych ważną częścią ramówki pozostały nadal programy edukacyjne, społeczne, magazyny publicystyczne, kulturalne i religijne. Ich autorami byli tacy dziennikarze jak: Jacek Bieniaszkiewicz, Piotr Wróblewski, Maria Brzezińska, Ewa Dados, Agata Koss, Grażyna Ruszewska, Małgorzata Sawicka, Anna Kaczkowska, Bogdan Piasecki i wielu innych. Do popularnych audycji z tego okresu należą: „Godzina muzyki i myśli”, „Jasiek”, „Magazyn domowy”, „Okienko literackie”, „Bliżej sceny”, „Kronika kulturalna”, „Czas reportera”, „Miniatura muzyczna”, czy „Barachołka”. Ta ostatnia audycja prowadzona przez Annę Kaczkowską i Jerzego Janiszewskiego, stała się swoistym fenomenem lubelskiej anteny. Wprawdzie piosenki tam prezentowane nie wykraczały poza gatunek disco - polo, to jednak audycja ta skutecznie skupiała słuchaczy przed radioodbiornikami. Sukcesami może się pochwalić Redakcja Reportażu, w której powstawały - i powstają - reportaże wielokrotnie nagradzane w krajowych i międzynarodowych konkursach reporterskich. Przy Radiu Lublin powstało także Studio Historii Mówionej, którego celem jest gromadzenie i archiwizacja relacji z zakresu historii współczesnej. Polskie Radio Lublin i jego dziennikarka Ewa Dados są od 1993 roku organizatorem jednej z największych akcji charytatywnych w Polsce "Pomóż Dzieciom Przetrwać Zimę". Jest to coroczna przedświąteczna zbiórka darów dla najbiedniejszych. Rozgłośnia lubelska pomogła wielu znanym artystom, także tym pochodzącym z Lublina - Budce Suflera, Bajmowi czy Urszuli w uzyskaniu szerszego rozgłosu.

Źródło: Teatr NN, radio.lublin.pl