Wiola Luberecka otworzyła galerię gwiazd

Pierwszą Galę Mistrzów Sportu – bo taką nazwę przyjęła nasza impreza, dając początek kolejnym wojewódzkim galom, organizowanym zarówno przez inne lokalne gazety, a później inne instytucje, gościły sale lubelskiego Teatr Muzycznego. Redakcja „Dziennika Wschodniego” przymierzała się do tego przedsięwzięcia długo. Decyzja zapadła kilka tygodni po organizacji przez nas reaktywowanego plebiscytu na najlepszego sportowca Ludowych Zespołów Sportowych. Pozytywny odbiór tamtej imprezy w sportowym środowisku, głosy zachęcające do rozszerzenia formuły, przekonały szefów gazety do organizacji plebiscytu, a nam – dziennikarzom działu sportowego, nie pozostało nic innego, jak wykonać zadanie.

Mieliśmy wtedy pewne wątpliwości. Na sportowym rynku od lat sześćdziesiątych z powodzeniem funkcjonował plebiscyt organizowany przez kolegów z Kuriera Lubelskiego. Padało pytanie, czy takie dublowanie ma sen. Decyzję „na tak” przechyliła regionalność naszej gazety. Kurier był gazetą z zasięgiem wojewódzkim, ale miał czytelników związanych głównie z Lublinem i najbliższymi okolicami. Dziennik Wschodni nieźle radzący sobie w stolicy regionu, miał znacznie obszerniejsze grono czytelników w dalszych częściach regionu. Nie raz i nie dwa dochodziły do naszej redakcji sugestie, aby zorganizować wojewódzki plebiscyt, w którym większe szanse będą mieli też sportowcy z Podlasia, Zamojszczyzny, czy dawanego województwa chełmskiego. Powyższe, sportowe argumenty przeważyły, ale nie ma co ukrywać, że pojawił się też inny argument. Od początku transformacji ustrojowej z roku na rok rywalizacja między wydawnictwami – nie tylko na Lubelszczyźnie – rosła. Gazety stały się przedsiębiorstwami, konkurującymi na wielu frontach. Nie da się ukryć, że sport miał i ma duże znaczenie na gazetowych łamach, więc organizacja takiego podsumowania roku miała też walory promocyjne. „Plebiscytowe młyńskie koło Dziennika Wschodniego ruszyło”.

Pierwszy raz w wersji open

Organizując plebiscyt w wersji OPEN, postanowiliśmy też podtrzymać tradycję, czyli kontynuować podsumowanie sportowego roku w LZS, czyli Ludowych Zespołach Sportowych. Naszym partnerem organizacyjnym pozostała więc Rada Wojewódzka LZS, pod wodzą Józefa Poteruchy – przewodniczącego lubelskich wojewódzkich struktur, niezwykle zaangażowanego w działalność tej organizacji, plasującej się w ścisłej krajowej czołówce. Operatywność szefa elzetesiaków w połączeniu z działaniami redakcyjnymi, przyniosły efekt zadowalający. Kilkaset osób na widowni Teatru Muzycznego, blisko stuprocentowa frekwencja laureatów na scenie, a później zabawa do białego rana.

Oprócz sportowców wyróżnionych w głównej dziesiątce, a także w dziesiątce „elzetesowskiej” (co ciekawe – kluby LZS były wtedy tak mocne, że kilku sportowców spod tego znaku znalazło się w dziesiątce OPEN, i to w jej górnej części), swoje pięć minut mieli sponsorzy, trenerzy i nadzieje olimpijskie. Wiele nazwisk i firm do dziś – a mija ćwierć wieku – jest związanych ze sportem na Lubelszczyźnie, a nam miło przypomnieć, że wśród biznesowych partnerów plebiscytu nr były Bogdanka i Browary Lubelskie Perła, które wspierają nas i dziś, tak jak przez to ćwierćwiecze wspierały sport na Lubelszczyźnie.

Liderka bezapelacyjna

Niekwestionowaną królową lubelskiego sportu za rok 2001 okazała się Wioletta Luberecka, piłkarka ręczna MKS Montex. To był sezon, gdy lubelskie szczypiornistki wywalczyły europejski Puchar EHF (o mistrzostwie kraju wspominając tylko z kronikarskiego obowiązku, bo lublinianki zdobywały je wtedy niejako z obowiązku – mimo wymagającej konkurencji). Gdybyśmy do grona nominowanych zaproponowali kolejne zawodniczki tego klubu, to zapewne dziesiątka byłaby przez nie zdominowana. Lublinianki cieszyły się taką popularnością na Lubelszczyźnie, jak Adam Małysz w kraju. Przyjęliśmy wtedy zasadę, że w dyscyplinach drużynowych dany klub reprezentować będzie tylko jeden zawodnik (zawodniczka); Wiola była jedną z liderek na parkiecie, więc potwierdzenie przywódczych cech w plebiscytowych szrankach nie był niespodzianką. Zwłaszcza że fan-club zespołu stanął na wysokości zadania. Tu jednak zaznaczę, że zwycięstwa nie zawdzięczała fanatycznej grupie kibiców drużyny, bo – pamiętam to doskonale – pierwsze miejsce przyznawali jej także (i to hurtowo) kibice z zakątków oddalonych od Lubelszczyzny.

Drugie miejsce zajął Grzegorz Sposób – mistrz Polski, który w tamtym czasie jako ponad dwudziestoletni zawodnik zaczął na poważnie uprawiać sport, w konkurencji tak wymagającej jak skok wzwyż.

Trzecie miejsce zajęła Dorota Gruca, biegaczka długodystansowa – multi-mistrzyni na dystansach 5 i 10 km oraz w półmaratonie. W tamtym czasie była etatowa reprezentantka Polski, a upór i determinacja doprowadził ją do wymarzonego uczestnictwa w igrzyskach olimpijskich (2008 r. w Pekinie – 30 miejsce w maratonie).

W tamtej dziesiątce znalazł się także przyszły mistrz świata w zapasach, czyli Dariusz Jabłoński. W 2001 r. został mistrzem Europy w Stambule, a dwa lata później cieszył się już z tytułu mistrza świata.

Piłkarskie niespodzianki

Jak zwykle kibice pamiętali o sportowcach najbardziej popularnych dyscyplin, takich jak piłka nożna. Nic więc dziwnego, że w gronie laureatów znaleźli się Paweł Bugała i Jacek Ziarkowski. Dzięki golom tego drugiego zamościanie przezywali znakomita jesień na zapleczu ekstraklasy. Górnikowi wiosną się gorzej niż oczekiwano, ale „Buła” imponował pod każdym względem. Niestety, wiosna nie była już tak udana.