Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Wyścig Pokoju (1948–2006) był jednym z najsłynniejszych amatorskich wyścigów kolarskich w Europie Środkowo-Wschodniej, zwanym często "Tour de France Wschodu". Zazwyczaj odbywał się w maju. Wyścig Pokoju wielokrotnie przebiegał przez Lublin, pełniąc rolę miasta etapowego zarówno jako miejsce startu, jak i mety poszczególnych etapów. Zobaczmy zdjęcia z tamtego okresu.
Inicjatorami wyścigu byli dziennikarze trzech gazet – Trybuny Ludu (Polska), Neues Deutschland (NRD) i Rudé právo (Czechosłowacja). Pierwsza edycja odbyła się w 1948 roku. Hasło wyścigu: „Przyjaźń, pokój, sport” – wyrażało polityczne i propagandowe przesłanie wyścigu.
Wyścig Pokoju w Lublinie
Lublin był wielokrotnie miastem etapowym, m.in. w 1968, 1970 i 1972 roku. Na stadionie Lublinianki odbywały się finisze, dekoracje i uroczystości. Wydarzenie to, było lokalnym świętem sportu i ideologii. W 1972 roku zwycięzcą etapu do Lublina był Ryszard Szurkowski – wjechał na stadion po ponad 100 km samotnej ucieczki, triumfalnie wjechał na stadion ku uciesze około 25 tysięcy kibiców. Dzień później, 20 maja 1972 roku, z Lublina wystartował finałowy XIV etap prowadzący do Warszawy. Start miał miejsce przed gmachem Komitetu Wojewódzkiego PZPR przy Al. Racławickich, a trasa wiodła przez miejscowości takie jak Garbów, Markuszów, Kurów, Puławy, Dęblin i Karczew.
Ciekawostki o wyścigu:
Najbardziej utytułowanym polskim kolarzem występującym w Wyścigu Pokoju był Ryszard Szurkowski, który wygrał klasyfikację generalną czterokrotnie (1970, 1971, 1973, 1975), stając się legendą wyścigu.
Zawodnicy rywalizowali między sobą o żółtą koszulkę lidera (na wzór Tour de France).
W latach 60. i 70. tłumy widzów gromadziły się wzdłuż tras – często witało kolarzy po kilkadziesiąt tysięcy osób w miastach etapowych.
Trasa przez trzy stolice – najbardziej klasyczna i prestiżowa wersja trasy prowadziła przez Warszawę, Pragę i Berlin, uznawane za symboliczny „trójkąt braterstwa”. Wyścig był intensywnie wykorzystywany propagandowo przez władze PRL i innych krajów bloku wschodniego – prezentowano go jako dowód siły socjalizmu i przyjaźni narodów.
