

Miasto rozbudowuje infrastrukturę, oferuje asystentów, dostosowuje szkoły i wspiera edukację. Ale osoby z niepełnosprawnością wciąż wskazują na bariery, które dla innych są niewidoczne.

Choć na pierwszy rzut oka można tego nie dostrzec, Lublin należy dziś do czołówki polskich miast, które konsekwentnie wdrażają politykę integracji i dostępności dla osób z niepełnosprawnościami. Od infrastruktury miejskiej, przez wsparcie edukacyjne, aż po działania społeczne i kulturalne – podejmowane inicjatywy mają na celu nie tylko zaspokajanie potrzeb, ale także zapewnianie realnej obecności osób z niepełnosprawnościami w życiu społecznym miasta.
Systemowa pomoc i polityka społeczna. Lublin w działaniu:
- Asystent, opiekun, wsparcie psychologiczne
Już w 2024 roku z bezpłatnej usługi asystenta osoby z niepełnosprawnością skorzystało 471 mieszkańców, którym zapewniono 74 728 godzin pomocy. Program finansowany był zarówno ze środków własnych miasta, jak i Funduszu Solidarnościowego oraz unijnych. W 2025 roku planowane jest kontynuowanie tego wsparcia, z budżetem ponad 3,8 mln zł.
Miasto świadczy również specjalistyczne usługi opiekuńcze, z których korzysta ponad 1400 osób. W tym również opieka wytchnieniowa – w 2024 roku pomoc otrzymało łącznie 162 opiekunów osób zależnych. Lublin oferuje nie tylko pomoc instytucjonalną, ale i bezpośrednie wsparcie emocjonalne i informacyjne poprzez Ośrodek Informacji dla Osób z Niepełnosprawnościami.
- Komfortka i TOTUPOINT
W ostatnich latach Lublin inwestował w innowacyjne rozwiązania infrastrukturalne, jak montaż „komfortki” – specjalnej toalety z przewijakiem dla dorosłych osób z niepełnosprawnościami – m.in. w miejskim szalecie na placu Litewskim.
Równie ważnym działaniem było wdrożenie systemu Totupoint – znaczników dźwiękowych dla osób z dysfunkcją wzroku. Umieszczone w 11 lokalizacjach, wspierają orientację przestrzenną za pomocą aplikacji mobilnej. W urzędach wprowadzono także oznakowanie pomieszczeń w alfabecie Braille’a i stanowiskowe pętle indukcyjne.
- Wspólnota i codzienność
Lublin organizuje corocznie ponad 140 wydarzeń edukacyjnych i integracyjnych, takich jak Dni Autyzmu, Dni Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną czy Dni Zdrowia Psychicznego. Wspiera finansowo NGO-sy, prowadzi szkolenia, promuje pozytywne postawy.
Codzienne bariery
Polski Związek Niewidomych w Lublinie to organizacja wspierająca rehabilitację i edukację osób z dysfunkcją wzroku. Związek prowadzi szeroką działalność: rehabilitację społeczną, kursy orientacji przestrzennej, poradnictwo prawne, psychologiczne i zawodowe. Jego celem jest przygotowanie osób z dysfunkcjami wzroku do samodzielnego, niezależnego życia – nie tylko w przestrzeni prywatnej, ale i zawodowej. Justyna Szafranek i Dorota Krać podkreślają: osoby niewidome nie są bierne. To pracownicy, studenci, rodzice – pełnoprawni członkowie społeczności, którzy potrzebują jednak zrozumienia i świadomości ze strony otoczenia.
– Najwięcej barier powoduje zbyt mała świadomość na temat specyfiki dysfunkcji wzroku. Słabowidzenie to bardzo szerokie spektrum i każda osoba może potrzebować zupełnie innej dostępności – tłumaczy Dorota Krać, prezes Polskiego Związku Niewidomych Okręg Lubelski.
Codzienne bariery to nie tylko schody, ale porzucone hulajnogi, źle ustawione potykacze reklamowe czy nieintuicyjne przejścia dla pieszych.
Organizacja apeluje o konkretne działania edukacyjne: kampanie społeczne, szkolenia, spotkania, które uświadomią mieszkańcom, jak nawet drobny gest – użycie dzwonka w rowerze, przesunięcie hulajnogi – może zmienić czyjś dzień. Oprócz tego, zwracają uwagę miastu m.in. na brak sygnalizacji głosowej na przystankach autobusowych, co utrudnia korzystanie z transportu publicznego bez wsparcia.
Na takie problemy także odpowiada miasto. – W odpowiedzi na prośbę Stowarzyszenia IKAR zorganizowaliśmy spotkanie, w sprawie funkcjonowania systemu e-hulajnóg w mieście, w szczególności nieprawidłowego parkowania i porzucania pojazdów – mówi wiceprezydent Lublina ds. społecznych, Anna Augustyniak. – Celem spotkań było wypracowanie rozwiązań poprawiających bezpieczeństwo w tym zakresie.
W akcję włączył się także wiceprezydent ds. Oświaty i Wychowania Mariusz Banach. Dzięki tej współpracy w szkołach odbywają się specjalne spotkania mające na celu edukację od najmłodszych lat na temat szeroko rozumianej dostępności i życia społecznego.
Czasami wystarczy pytanie
Osoba niepełnosprawna nie jest inna. Jest taka sama jak my i może również komfortowo poruszać się w sferze życia społecznego. . Justyna Szafranek i Dorota Krać mówią o kilku rzeczach, które ułatwią osobom z niepełnosprawnościami codzienne funkcjonowanie w przestrzeni miejskiej:
- Zachowuj naturalność i odwagę do pytań. Nie bój się zapytać: „Czy mogę w czymś pomóc?”, „Jak mogę to zrobić najlepiej?” Proste pytania często rozwiązują najwięcej problemów.
- Uważne korzystanie z przestrzeni publicznej: hulajnogi i rowery zostawiaj blisko ściany lub przy stojakach – nigdy na środku chodnika. Potykacze reklamowe ustawiaj przy ścianach, z dala od głównych ciągów pieszych.
- Używaj dzwonków na rowerze i hulajnodze. Nawet jeśli wydaje ci się, że „wszyscy cię widzą” – osoba niewidoma cię nie widzi, a cichy dźwięk opon nie jest słyszalny w miejskim hałasie.
- Pomoc fizyczna – tylko po zgodzie. Jeśli chcesz pomóc, najpierw dotknij delikatnie ramienia i zapytaj, czy pomoc jest potrzebna. Nigdy nie ciągnij na siłę; osoba może mieć inne plany niż przejście przez ulicę.
- Mów konkretnie. Zamiast „Uwaga!”, powiedz: „Uwaga, przed tobą słup” – unikniesz dezorientacji i paniki.
Wsparcie i aplikacje
Miasto Lublin prowadzi politykę włączającą już od najmłodszych lat. W żłobkach przewidziano 65 miejsc zwolnionych z opłat dla dzieci z niepełnosprawnościami. Dzieci objęte są wczesnym wspomaganiem rozwoju, a przedszkola i szkoły oferują nauczanie włączające, integracyjne i specjalne.
Ważną inwestycją było stworzenie nowej siedziby Szkoły Podstawowej nr 26 oraz budowa łącznika z windą w SOSW przy ul. Hirszfelda, co zapewniło dzieciom z niepełnosprawnościami komfortowe poruszanie się między budynkami.
Również lubelskie uczelnie dbają o dostępności. Na przykład na UMCS przestrzeń akademicka dostosowana jest architektonicznie (m.in. windy zewnętrzne, platformy przyschodowe, ciągi komunikacyjne bez barier), a dodatkowo wdrożono tabliczki Braille’a, pętle indukcyjne i aplikację MobiWsparcie UMCS.
KUL oferuje indywidualną organizację studiów (IOS), specjalistyczny sprzęt, transport, kursy orientacji przestrzennej, tłumaczy PJM, a także wsparcie psychologiczne i rehabilitacyjno-sportowe. Każdy student może liczyć na dostosowane formy egzaminów i materiały dydaktyczne.
W sporcie i na dworcu
Lublin staje się wzorem również w zakresie kultury i transportu. Nowe przestrzenie w piwnicach Centrum Kultury przystosowano do potrzeb osób z niepełnosprawnościami: wyposażone są w audiodeskrypcję, druk 3D i wzmacniacze pętli indukcyjnej.
MOSiR zadbał o udogodnienia w obiektach sportowych: dodatkowe miejsca parkingowe, kontrastowe oznaczenia schodów, leżanki komfortki i oznakowanie drzwi przeszklonych.
Symbolem dostępności dla każdego stał się Dworzec Lublin – nowoczesny, przemyślany, funkcjonalny. Otrzymał nagrodę „Lider Dostępności 2024”, oferując szereg ułatwień: oznakowanie podłoża, obniżone kasy biletowe, toalety z komfortką, pętle indukcyjne, systemy komunikacji dźwiękowej i wizualnej.
