W piątek decyzja w sprawie zamojskiego Hetmana. AMSPN chce do okręgówki

Tymczasem tradycje piłkarskie na Zamojszczyźnie chce kultywować Autonomiczna Młodzieżowa Sekcja Piłki Nożnej Hetman Zamość.

Klub znany dotychczas ze szkolenia młodzieży, chce zgłosić do rozgrywek zespół seniorski. – Załatwiliśmy wszelkie formalności i teraz wszystko jest w rękach związku. Wiadomo, że chcielibyśmy zacząć od jak najwyższej ligi. Okręgówka byłaby optymalna – powiedział Marcin Łyś, prezes AMSPN.

Co ciekawe, Łyś jest także wiceprezesem ds. szkolenia ZOZPN. Poza nim, w skład zarządu wchodzi dziesięciu innych członków. Wszyscy będą mieć równe prawo głosu podczas piątkowych obrad. Wśród nich jest również Zbigniew Pająk, od lat związany z KS Hetman Zamość.

– Potwierdzam, że wpłynęło do nas pismo od prezydenta Zamościa i AMSPN, w którym proszą o pozwolenia na występy od klasy okręgowej – mówi Pająk.

– Na tę chwilę nie jest to jednak możliwe. AMSPN ma co prawda spore tradycje, ale jeśli chodzi o piłkę seniorską, to jest to nowy twór. Nikt nie broni im przystąpienia do rozgrywek, ale musimy trzymać się regulaminu i wszystkich traktować sprawiedliwie. Nowy Hetman może wystąpić w B klasie.

W kuluarach mówi się, że AMSPN będzie mógł zacząć od okręgówki, jeżeli zgodę na to wyrażą pozostałe zespoły, występujące na tym szczeblu rozgrywek.

– Hetman to klub z dużymi tradycjami. Szkoda by było, żeby zniknął z piłkarskiej mapy Polski. Z naszej strony nie będzie problemów, aby zagrali – mówi anonimowo jeden z prezesów klubów okręgówki.

– To jakiś nonsens. Dlaczego Hetman ma być uprzywilejowany? Już teraz część zawodników zgłosiła chęć odejścia i powrotu do Zamościa, jeżeli zagrają w okręgówce. Jesteśmy przeciwko – dodaje inny.

A wszystko mogłoby wyglądać inaczej, gdyby w odpowiednim czasie KS Hetman połączył się z AMSPN lub Spartakusem Szarowola.

– Wielka szkoda, że tak się nie stało. Przecież mogliśmy mieć piłkę na znacznie wyższym poziomie. W podobnej sytuacji był Motor Lublin, ale tam jednak pokazano, że przy odrobinie chęci, wszystko można uratować – kończy Pająk.