Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Wbrew pozorom, budowa ścianki działowej nie jest szczególnie trudna, więc można zdecydować się na jej samodzielny montaż. Potrzebna jest tylko pewna doza umiejętności majsterkowicza, odpowiedni dobór materiałów i trzymanie się najważniejszych zasad. W poniższym artykule przedstawiamy kluczowe aspekty budowy i kolejność poszczególnych działań.
Ściany działowe w budynkach nie są traktowane jako elementy trwałe konstrukcji, dlatego można je przerabiać w dość dużym zakresie. Takie rozwiązanie przydaje się, gdy chcemy zbudować dodatkowy pokój lub zmniejszyć powierzchnię jednego pomieszczenia na korzyść innego. Do budowy ścianek najczęściej wykorzystuje się płyty gipsowo-kartonowe osadzone na konstrukcji z profili stalowych. Przydatna jest także izolacja akustyczna – do tego celu używa się m.in. taśm akustycznych i wełny mineralnej.
Dobór materiałów do budowy
Płyty gipsowo-kartonowe oraz profile (CW jako słupki, UW do montażu pionowego) należy dobrać pod wymagania konkretnej ściany. Im ścianka jest wyższa, tym profile powinny być szersze (w standardzie mierzą 50, 75 lub 100 mm). Wełna mineralna może mieć gramaturę 60 kg/m3, przy czym ważne jest, aby jej grubość odpowiadała szerokości profili. Taśmy akustyczne zapewnią izolację dźwięku przy podłodze i przy suficie. Szkielet najlepiej łączyć za pomocą kołków szybkiego montażu. Do przytwierdzania płyt g-k do szkieletu najlepiej nadają się blachowkręty.
Krok pierwszy – oczyszczenie miejsca i wytyczenie ścian
Pierwszym krokiem jest dokładne oczyszczenie miejsca pracy (np. z odpadów powstałych po zburzeniu starej ściany) i wyrównanie powierzchni roboczej. Następnie na podłodze, ścianie (do której będzie przylegała ściana) i na suficie należy wyznaczyć linie. Na granicach można lekko osadzić kołki i połączyć je za pomocą sznurków. To optymalne rozwiązanie, które ułatwi budowę i osadzanie stelażu, a potem płyt w obrębie zaplanowanej powierzchni. Ściankę powinno się zabudowywać na stabilnym podłożu (na wylewce lub płytkach podłogowych), nie można tego robić bezpośrednio na parkiecie lub panelach.
Krok drugi – budowa stelażu
Profile stalowe trzeba przyciąć za pomocą nożyc do blachy, aby zgadzały się rozmiarem. W suficie i ścianach należy wywiercić otwory pod kołki montażowe. Średnia odległość między nimi wynosi 80 cm. Pod profil poziomy podłogowy i sufitowy należy podłożyć taśmę akustyczną. Po przytwierdzeniu umieszcza się w nich profile słupkowe (CW). Powinny być krótsze o ok 1–1,5 cm od tworzonej ściany. Dla większej stabilizacji można je skręcić z profilem podłogowym za pomocą blachowkrętów. Przy suficie takie działanie nie jest już potrzebne. Wysokiej jakości profile znajdziecie np. tutaj: https://www.rigips.pl/produkty/profile.
Krok trzeci – nakładanie płyt i izolacji akustycznej
Płyty przytwierdza się do profili za pomocą blachowkrętów (z odstępami co 20–25 cm). Wcześniej przy jej docinaniu należy pamiętać, aby pozostawić szczeliny dylatacyjne wielkości 10 mm pomiędzy dolną krawędzią płyty a stropem i 5 mm – między górną krawędzią a sufitem. Jest to konieczne, gdyż płyty z czasem odkształcają się pod wpływem własnego ciężaru. Po zamontowaniu pierwszej warstwy (i ewentualnie umieszczeniu instalacji elektrycznej) między profilami umieszcza się płyty izolujące z wełny szklanej. Następnie montuje się drugą warstwę płyt g-k. Płyty zawsze powinno się instalować na mijankę, tzn. z przesunięciem spoin, które nie powinny się krzyżować. Po instalacji ściany powinno się zagruntować. Więcej na ten temat może przeczytać np. tu.
Aby wzmocnić konstrukcję i zapobiec pękaniu płyt, w spoinach między nimi warto zamontować taśmę klejąca do płyt opartą na bazie włókna szklanego. Taśmy takie dobrze przylegają do szczelin. Po zaschnięciu powierzchnię można wygładzić za pomocą papieru ściernego. Po takim działaniu surowa ścianka działowa jest faktycznie gotowa. Dalsze prace to już kosmetyka – zaszpachlowanie ubytków i łebków blachowkrętów, zeszlifowanie nierówności, odpylenie, a wreszcie dowolne wykończenie.
Źródło: Rigips - ściany działowe
