W strukturze Naczelnej Komendy Armii funkcjonowała Naczelna Komenda Etapu (Etappenoberkommando – EOK), która poprzez Sekcję Zarządu Wojskowego zajmowała się obszarami okupowanymi.
Stratedzy austriaccy dzielili teren działania walczących armii na dwie części. Pierwsza, to teren potrzebny do przygotowania i przeprowadzania operacji, nazywany Obszarem Armii w Polu (Bereich der Armee im Fekle), czyli Obszar Wojenny (Kriegsgebiet). Obejmował on obszar operacyjny (Operattonsbereich), przylegający bezpośrednio do linii frontu oraz obszar etapowy (Etappenraum), znajdujący się za obszarem operacyjnym.
Drugą częścią terenu działania walczących armii były gubernatorstwa wojskowe (Militärgouvernement), które mogły być tworzone na obszarze kraju nieprzyjacielskiego z terenów przylegających do granic kraju. Podlegały one bezpośrednio Naczelnej Komendzie Etapów.