Jak urlop to na trzy tygodnie

Dopiero taki okres przynosi pożądane efekty. Dlaczego?

Pierwsze dni to czas, w którym nasz organizm przyzwyczaja się do wypoczynku, wyhamowuje i przestawia się z etapu aktywności zawodowej na etap urlopowy.

Liczy się nie tylko długość urlopu, ale także sposób, w jaki go spędzamy. Wypoczynek na plaży z telefonem komórkowym, przez który wydawane są dyspozycje, nie przyniesie pożądanych rezultatów. Wyłącznie zmiana dotychczasowego stylu życia związanego z pracą korzystnie wpływa na samopoczucie.

- Należy mieć dystans do spraw zawodowych, starać się odpoczywać aktywnie, kontrolować stan zdrowia i nie zaniedbywać życia osobistego - mówi doc. Joanna Mader, kierownik Kliniki Rehabilitacji Psychiatrycznej w Instytucie Psychiatrii i
Neurologii w Warszawie.

Niestety, wkraczając na ścieżkę kariery zawodowej często tracimy kontrolę nad ilością czasu poświęcanego pracy. Pracowitość zamienia się w pracoholizm, który powoli wyniszcza organizm. Z objawami zaburzenia psychicznego, jakim jest pracoholizm, można spotkać się w każdym zawodzie.

Specjaliści programu "Odnaleźć siebie” wskazują grupy ryzyka, których problem dotyczy. W sidła nałogu wpadają osoby ambitne, lubiące rywalizować i wygrywać, które wysoko stawiają sobie poprzeczkę. Często zajmują one odpowiedzialne stanowiska kierownicze.

Życie w długotrwałym stresie ma swoje konsekwencje. Pracoholik zaczyna czuć zmęczenie, przestaje czerpać satysfakcję z wykonywanych zadań, staje się mniej kreatywny i pomysłowy, pojawiają się dolegliwości zdrowotne. W wyniku skrajnego zmęczenia i wyniszczenia pojawiają się u niego zaburzenia percepcji, kłopoty z koncentracją, nadmierna nerwowość i nadpobudliwość emocjonalna. Ludzie zapadający na pracoholizm, tak jak w przypadku innych uzależnień, często nie zdają sobie sprawy, że są chorzy i potrzebują pomocy.

- Jeżeli zauważymy wokół siebie duże zmiany, których przyczyn nie potrafimy wytłumaczyć, np. otoczenie dobrze nam znane, stało się wrogie, obce, jeżeli osoby bliskie sprawiają wrażenie jakby się od nas odwróciły, to z pewnością powinniśmy zasięgnąć porady psychologa - mówi doc. Mader.
(opr. (hap)

Źródło: On Board Public Relations

• Uważasz, że im mniej urlopu wykorzystasz,
tym lepiej postrzegać będzie Cię szef
• Nawet kiedy nie pracujesz, myślisz o sprawach zawodowych
• Jesteś przekonany, że odpowiedzialny i lojalny pracownik nie zostawia
firmy, bo wyjeżdża na wakacje
• Twoja komórka jest stale włączona na wypadek telefonu z pracy
• Czujesz ulgę po powrocie z weekendu do pracy
• Masz problemy ze snem
• Jeśli chcesz, żeby coś było dobrze wykonane, robisz to sam
• Kiedy jesteś zaangażowany w jakąś pracę, zdarza Ci się zapominać o podstawowych potrzebach, takich jak jedzenie czy sen
• Rozmowy towarzyskie nudzą Cię, gdyż wolisz rozmawiać o pracy
• Wykonujesz czynności zawodowe pomimo szkodliwych następstw (fizycznych, psychicznych, społecznych), o których wiadomo, że mają związek z poświęcaniem dużej ilości czasu na pracę?

Jeśli na większość pytań odpowiedziałeś TAK, pomyśl o długim urlopie. Lub o wizycie u psychologa.

opr. (hap)