Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Anthony Horowitz \"Dom jedwabny” (Rebis)
Czy kontynuacja bestsellerowej historii, może być lepsza od pierwowzoru? Anthony Horowitz, znany angielski scenarzysta, podjął się w "Domu jedwabnym” niełatwego, żeby nie powiedzieć karkołomnego zadania. Postanowił napisać dalszy ciąg przygód legendarnego Sherlocka Holmesa i doktora Watsona.
Trudno właściwie mówić tu o kontynuacji, gdyż Horowitz "wcina” się czasowo w historię Holmesa znaną nam świetnie z opowieści Arthura Conan-Doyle'a.
Ale myli się ten kto sądzi, że Horowitz będzie w jakiś sposób konkurował z Conan-Doyle'm postacią kultowego detektywa. Holmes jest taki, jakim go zapamiętaliśmy: inteligentny, dowcipny, nieco roztargniony. Ale też bardziej "ludzki”, bo – jak się okazuje – mający zwykłe, ludzkie słabości. Watson też taki, jakim go poznaliśmy i polubiliśmy, ale Horowitz ubarwia jego postać nowymi szczegółami z prywatnego życia doktora.
Tajemnica, intryga, międzynarodowa afera. Jest w "Domu jedwabnym” wszystko to, czego potrzeba do dobrej powieści kryminalnej, której zakończenia nie można się odczekać.
Jeśli dodamy do tego nastrój grozy i pełen napięcia klimat opowieści (właściwe dla Conan-Doyle'a) to nie ulega wątpliwości, że Horowitz podołał zadaniu. Być może nawet przerósł mistrza, choć wolałabym raczej powiedzieć, że "Dom jedwabny” znakomicie uzupełnia opowieść Conan-Doyle'a i wpisuje się w nową formułę przygód Holmesa.
Znakomity język opowieści, mistrzowsko skonstruowana fabuła i barwne postaci to gwarancja udanej lektury. Mam nadzieję, że Horowitz, który pisał "Dom jedwabny” 8 lat, nie każe nam tak długo czekać na kolejny tom przygód kultowej pary detektywów.
Ale myli się ten kto sądzi, że Horowitz będzie w jakiś sposób konkurował z Conan-Doyle'm postacią kultowego detektywa. Holmes jest taki, jakim go zapamiętaliśmy: inteligentny, dowcipny, nieco roztargniony. Ale też bardziej "ludzki”, bo – jak się okazuje – mający zwykłe, ludzkie słabości. Watson też taki, jakim go poznaliśmy i polubiliśmy, ale Horowitz ubarwia jego postać nowymi szczegółami z prywatnego życia doktora.
Tajemnica, intryga, międzynarodowa afera. Jest w "Domu jedwabnym” wszystko to, czego potrzeba do dobrej powieści kryminalnej, której zakończenia nie można się odczekać.
Jeśli dodamy do tego nastrój grozy i pełen napięcia klimat opowieści (właściwe dla Conan-Doyle'a) to nie ulega wątpliwości, że Horowitz podołał zadaniu. Być może nawet przerósł mistrza, choć wolałabym raczej powiedzieć, że "Dom jedwabny” znakomicie uzupełnia opowieść Conan-Doyle'a i wpisuje się w nową formułę przygód Holmesa.
Znakomity język opowieści, mistrzowsko skonstruowana fabuła i barwne postaci to gwarancja udanej lektury. Mam nadzieję, że Horowitz, który pisał "Dom jedwabny” 8 lat, nie każe nam tak długo czekać na kolejny tom przygód kultowej pary detektywów.
