Połóż terakotę na drewno

Jeżeli w grę wchodzi druga możliwość, to jakiego kleju powinienem użyć? - pyta pan Krzysztof Mazurek z Lublina.

Terakotowe przedpokoje zyskują sobie coraz więcej zwolenników. Wprawdzie czasami jest od takiej posadzki zimno, ale za to łatwo utrzymać ją w czystości i z łatwością możemy dopasować płytki ceramiczne do wystroju wnętrza. Najczęściej płytki takie kładziemy od razu na wylewkę, ale i ze starą podłogą drewnianą można sobie poradzić i na taką położyć terakotę.

Najrozsądniejszym rozwiązaniem w przypadku pana Krzysztofa jest całkowite odcięcie się od podkładu drewnianego. Ułóżmy więc na podłodze folię i wylejmy na nią jeden z podkładów nadających się do stosowania na warstwie oddzielającej.
Na związanym podkładzie możemy spokojnie przykleić terakotę i nie bać się, że coś odklei się lub popęka. Stosując takie rozwiązanie, musimy pamiętać jednak o pewnych jego negatywnych stronach.
• Po pierwsze, taka wylewka dodatkowo dociąży strop, może więc zajść konieczność wzmocnienia go, co z kolei może wymagać dość dużych nakładów finansowych i dłuższego czasu.
• Po drugie, tak wykonany podkład musi mieć określoną minimalną grubość (minimum 35 mm), tak by wylewka stanowiła płytę samą w sobie zdolną do przenoszenia obciążeń.
• I w końcu, po trzecie, przed przyklejeniem okładziny do tak wykonanego podkładu trzeba odczekać określony czas, zgodny z instrukcją stosowania danej wylewki. Czas ten potrzebny jest, aby wylewka nabrała odpowiedniej wytrzymałości, a przede wszystkim - oddała do powietrza w pomieszczeniu tzw. wilgoć technologiczną. Pamiętajmy, że pod wylewką znajduje się izolacja w postaci folii.

Istnieje również inny, nierzadko najprostszy, sposób rozwiązania tego problemu. Trzeba po prostu zdemontować istniejącą podłogę i, jeżeli konstrukcja stropu na to pozwoli, wykonać podkład podłogowy, stosując odpowiednią wylewkę. Gdy zdecydujemy się na tę metodę, to wcześniej należy zlecić konstruktorowi badania związane z wytrzymałością stropu.
Po zdemontowaniu starej podłogi możemy wykonać podkład na warstwie oddzielającej. Prace rozpoczynamy od ułożenia na podłożu twardego styropianu, na którym rozkładamy szczelnie izolację z folii o grubości 0,1 mm wywiniętą na ścianę. Przy ścianie należy wcześniej zastosować dylatacje przyścienne w postaci taśmy dylatacyjnej lub przyklejonych cienkich pasków styropianu. Następnie na folii wylejemy odpowiedni podkład. W tym przypadku dodatkowe obciążenie stropu wyniesie minimum 70 kg/mkw. Po związaniu podkładu (średnio po 3-4 tygodniach) możemy zacząć okładzinowanie. Wcześniej jednak powierzchnię należy zagruntować emulsją. Płytki kleimy stosując zaprawę elastyczną.
Do spoinowania okładziny podłogowej można stosować fugę tradycyjną - taką jak w wypadku ścian - albo samorozlewną zaprawę do fugowania. Różni się ona od tradycyjnej przede wszystkim konsystencją - jest rzadsza. Dzięki tej właściwości sprawdza się doskonale przy spoinowaniu podłogowych płytek o nieregularnych kształtach lub dużym formacie.

Istnieje także możliwość przyklejania glazury na stabilnych (sztywnych) podłożach drewnopochodnych, np. sklejkach wodoodpornych. Zaprawą, którą możemy wówczas zastosować, jest zaprawa o zwiększonej elastyczności. Niestety, nawet płyty OSB bez dodatkowego zagruntowania nie byłyby dość dobrym podłożem dla tej zaprawy. Należy zatem dokładnie oczyszczoną powierzchnię płyty lekko przetrzeć drobnym papierem ściernym, a następnie zagruntować podkładową masą, aby zwiększyć przyczepność. Dopiero po wyschnięciu podkładu możemy przystąpić do przyklejania płytek.
W przypadku tego typu podłoży należy zwrócić uwagę na wykonanie fug. Jeśli istnieje pewność, że podłoże z płyt OSB jest stabilne, można zastosować zwykłą zaprawę do fugowania. Natomiast, gdy tej pewności nie ma, to należy stosować na całej powierzchni wyłącznie fugę elastyczną.

Piotr Idzikowski
Grupa Atlas
x Klejenie płytek bezpośrednio na drewnianej podłodze jest ryzykowne ze względu na możliwość zawilgocenia drewna i jego słabe wysychanie pod szczelnym pokryciem. Problem nie sprowadza się jedynie do właściwego doboru kleju. Przy próbie wykonania okładziny na takiej podłodze czyha na nas wiele niebezpieczeństw, jak chociażby: niestabilność podkładu (uginanie się płyt lub desek), zła jakość drewna w wyniku wieloletniego użytkowania, zabrudzenia lub powłoki z lakieru czy farb olejnych. •