Przyczyną zgonu papieża Jana Pawła II był szok septyczny, który wystąpił z zapaścią sercowo-naczyniową – stwierdza świadectwo zgonu, opublikowane przez Watykan. Zgon stwierdzono na podstawie elektrokardiogramu po trwającym ponad 20 minut badaniu.
Jan Paweł II przeszedł zapalenie dróg moczowych, po którym doszło do niewydolności nerek. Wystąpiło zakażenie krwi (sepsa), a następnie gwałtowne zakażenie organizmu, czyli wstrząs septyczny, któremu towarzyszyła zapaść sercowo-naczyniowa.
Papieski lekarz ujawnił, że zastosowano tylko antybiotyki i leki regulujące ciśnienie oraz respirator. Nie podjęto działań mających sztucznie przedłużać życie za cenę dodatkowych cierpień fizycznych i psychicznych chorego, kiedy nie ma już nadziei na uratowanie pacjenta.