Urzędnicy nie dają na leczenie

Szpital „papieski” w Zamościu szykuje dwa kolejne pozwy sądowe w tej sprawie. Jeden już trafił do Sądu Okręgowego w Lublinie i w nim szpital domaga się pieniędzy za wykonanie ponadlimitowych świadczeń w 1999 r.
– Co mam powiedzieć ludziom chorym na nowotwory? Że na razie ich nie przyjmę do szpitala, gdyż nie mogę przekroczyć kontraktu? Przecież na chemioterapię, kardiochirurgię i kardiologię trafiają tak chorzy pacjenci, że nie można kazać im czekać. Oprócz kontraktu i limitów świadczeń jest jeszcze kodeks lekarski, który nas obowiązuje – mówi Andrzej Mielcarek, dyrektor naczelny szpitala „papieskiego” w Zamościu. – Dlatego będziemy domagać się, by płacono nam za wszystkich leczonych pacjentów. Proszę powiedzieć, jakie przedsiębiorstwo utrzymałoby się na rynku, gdyby robiło coś za darmo.
A co na to NFZ? – Fundusz nie ma takich możliwości, by płacić za usługi medyczne wykonane ponad limit. Wszyscy świadczeniodawcy zostali o tym poinformowani i doskonale wiedzą, że fundusz nie może przekroczyć planu finansowego na 2003 rok – mówi Anna Józefczuk-Majewska, rzecznik prasowy Lubelskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.
O ile stan zdrowia pacjentów, trafiających na chemioterapię, kardiochirurgię czy też kardiologię jest taki, że nie można kazać im czekać w kolejce, to takie kolejki istnieją na innych oddziałach zamojskiego szpitala. Powstały tam nawet listy pacjentów, którzy oczekują na planowe zabiegi. – Oczywiście nie wchodzą tutaj w grę nagłe przypadki, bo takich pacjentów od razu przyjmujemy – dodaje Mielcarek.
Obecnie rekordy oczekiwania bije oddział okulistyki. Tutaj na zabiegi operacyjne zapisuje się pacjentów na styczeń 2005 r. – Na tym oddziale mamy 23 łóżka, a w tej chwili leży tam 6 pacjentów. Wcale nie dlatego, że nie mamy kogo leczyć. Ograniczają nas kontrakty – informuje dyr. Mielcarek.
Nie tylko na ten oddział są kolejki. Po trzy lub cztery miesiące trzeba czekać na to, by dostać się, np. na urologię, chirurgię i oddział internistyczny. •