Były prezydent Białej Podlaskiej drugi w rankingu

– Jestem dumny – przyznaje Andrzej Czapski. – Bez fajerwerków, przy słabym budżecie, utrzymaliśmy dobry poziom miasta i usług, które są niezbędne do dobrego życia mieszkańców – podkreśla były prezydent. Białą Podlaską rządził nieprzerwanie od 1998 do 2014 roku, kiedy przegrał wybory z młodym Dariuszem Stefaniukiem z PiS.

Jak wyłoniono Liderów Samorządu 25-lecia? Głównie za pomocą wskaźników finansowych. – Pod lupę wzięliśmy wzrost dochodów i wydatków w latach 1995–2013, wartość inwestycji w przeliczeniu na jednego mieszkańca, wartość pozyskanych funduszy unijnych per capita oraz zmianę zadłużenia, również w latach 2001–2013 – tłumaczą organizatorzy z dziennika Rzeczpospolita i Instytutu Studiów Wschodnich.

W rankingu uwzględniono też zmianę liczby ludności. Na tej podstawie wyłoniono laureatów, czyli prezydentów, burmistrzów i wójtów, którzy „swoimi działaniami przyczynili się do najdynamiczniejszego rozwoju swoich gmin i miast”.

Jak wypadła Biała Podlaska? W porównaniu z 1995 r. dochody w mieście wzrosły o 1224 proc., przy 725- procentowej średniej w tej kategorii. Tuż za Białą uplasowały się Sopot i Gdańsk.

Jeżeli chodzi o wydatki inwestycyjne w przeliczeniu na jednego mieszkańca, to średnia z lat 1995–2013 wyniosła w Białej Podlaskiej 6,9 tys. zł. Z kolei w tym zestawieniu miasta z Pomorza wypadają lepiej niż Biała. Ranking wskazuje też, że miasto zanotowało 2,1 proc. wzrost liczby ludności. A średnia dla tego wskaźnika jest ujemna i wynosi minus 5,1 proc.

–To suma działań na różnych polach zdecydowała o ostatecznym wyniku. To zasługa również moich współpracowników – zaznacza Czapski, który obecnie kieruje Europejskim Centrum Kształcenia i Wychowania Ochotniczych Hufców Pracy w Roskoszy k. Białej Podlaskiej.
Były prezydent wspomina, że utrzymanie pozycji miasta subregionalnego nie było łatwe. – Straciliśmy status województwa. Odeszła od nas jednostka wojskowa. Te momenty kazały mi się zastanowić, co robić dalej, by pozycję miasta utrzymać – opowiada Czapski.

Postanowił wtedy szukać środków zewnętrznych. – To był przełom XX i XXI wieku, trzeba było pobudzić inwestycyjnie miasto, zapewnić rozwój podstawowej infrastruktury. Te środki nie były „przejedzone”. Dzięki nim powstał komplet infrastruktury: drogi, parkingi. Ale to były również inwestycje w oświatę i kulturę – dodaje były prezydent.

O środkach unijnych pamięta też obecny prezydent miasta Dariusz Stefaniuk. – Trzeba docenić pracowników Urzędu Miasta, którzy zdobyli fundusze z budżetu Unii Europejskiej. To w dużej mierze dzięki nim powstały te inwestycje. Dlatego też Wydział Polityki Gospodarczej, Rozwoju i Promocji jest przeze mnie cały czas wzmacniany, aby jeszcze skutecznej wykorzystywał swój potencjał – mówi Stefaniuk.

Przełomem w ostatnim 25-leciu było też powołanie Państwowej Szkoły Wyższej. – Szkoła podniosła prestiż i rangę miasta jako ośrodka subregionalnego – tłumaczy były prezydent.

O pozycji miasta w regionie, zdecydowały też, zdaniem Czapskiego, Izba Celna oraz Wojewódzki Szpital Specjalistyczny. Jednak pomimo wysokiej pozycji w rankingu, miasto wciąż zmaga się z ponad 15-procentową stopą bezrobocia.

– Myśląc o środkach unijnych, mieszkańcy wierzyli, że pozwolą one stworzyć nowe miejsca pracy i wpłyną na rozwój naszego miasta. Niestety, mimo tak wielu inwestycji, bezrobocie jest w dalszym ciągu największe w naszym regionie. Politycy, dziennikarze i naukowcy tworzą różnego rodzaju rankingi, jednak najważniejszym jurorem dla włodarzy są mieszkańcy –uważa prezydent Dariusz Stefaniuk.

– W tym roku samorządy obchodzą 25-lecie odrodzenia w wolnej Polsce. Ale te 25 lat to nie tylko kartki z kalendarza, ale też piękne życiorysy i ciężka praca ludzi, którzy te kartki zapisywali – mówił podczas gali wręczenia nagród Bogusław Chrabota, redaktor naczelny Rzeczpospolitej.

Liderami rankingu w pozostałych dwóch kategoriach zostali burmistrz Glinojecka Waldemar Godlewski i wójt Ożarowic Grzegorz Czapla.