Nowy lokator kampusu Uniwersytetu Medycznego przy ul. Chodźki ma niecałe pół metra wzrostu i jego atrybutem jest mikroskop. To nowy koziołek, który pojawił się w piątek w przestrzeni miejskiej.
Tomek dumnie reprezentuje wszystkich diagnostów - w lekarskim fartuchu spogląda w mikroskop, a w drugiej raciczce trzyma próbówkę. Inicjatorami powstania nowego koziołka są byli studenci kierunku analityka medyczna Uniwersytetu Medycznego w Lublinie zrzeszeni w Studenckim Towarzystwie Diagnostów Laboratoryjnych.
- Aby poznać powód nadania tego imienia Naszemu Koziołkowi musimy cofnąć się w czasie do drugiej połowy ubiegłego wieku, kiedy to diagnostyka laboratoryjna w Polsce uznana została oficjalnie za odrębną specjalność medyczną (1953 rok), co stało się istotnym przyczynkiem do rozwoju tej dziedziny medycyny, także w zakresie organizacyjnym - mówi Monika Kuśmierczuk, jedna z inicjatorek postawienia koziołka.
W 1962 roku przy Polskim Towarzystwie Lekarskim powstała Sekcja Analityki Lekarskiej, zrzeszająca około 250 osób – wyłącznie lekarzy pracujących w laboratoriach diagnostycznych. Stanowili oni jednak zaledwie około 15% wszystkich pracowników z wyższym wykształceniem zatrudnionych w tych placówkach. Wkrótce więc dostrzeżono potrzebę stworzenia organizacji, która obejmowałaby wszystkich specjalistów laboratoriów diagnostycznych, niezależnie od wykształcenia podstawowego.
Zaledwie dwa lata później, w 1964 roku, powołano do życia Polskie Towarzystwo Diagnostów Laboratoryjnych (PTDL) – organizację, która zintegrowała środowisko diagnostów z całego kraju. W 1965 roku rozpoczęto tworzenie oddziałów terenowych w miastach wojewódzkich.
Właśnie w tym momencie pojawia się nazwisko prof. dr. hab. Tomasza Borkowskiego – inicjatora, współtwórcy i organizatora Oddziału Lubelskiego PTDL. Profesor objął także funkcję jego pierwszego przewodniczącego, dając początek długoletniej tradycji działalności diagnostów w regionie.
Tomek jest 13. koziołkiem na lubelskim szlaku koziołków stworzonym przez Fundację Lubelskie Koziołki.
Poznajcie lubelskie koziołki!
Projekt „Historyczny Szlak Lubelskiego Koziołka” realizowany przez Fundację Lubelskie Koziołki to inicjatywa z 2022 roku, która łączy miejską legendę z edukacją i turystyką. Według podań, podczas najazdu tatarskiego w 1241 roku, mieszkańcom Lublina udało się ocalić jedną kozę, która mlekiem uratowała dzieci. Z wdzięczności król Władysław Łokietek kazał umieścić kozła w herbie miasta. I tak już zostało.
- Onufry – koziołek z trąbką na schodach lubelskiego ratusza pojawił się 22 stycznia 2022 roku. Swoje imię uzyskał na cześć Onufrego Koszarnego – wieloletniego lubelskiego trębacza, który z ratuszowego balkonu grał hejnał miejski.
- Kazik – koziołek z poziomicą i kluczem przy Bramie Krakowskiej od strony Starego Miasta pojawił się 7 maja 2022 roku. Imię zyskał na cześć króla Kazimierza Wielkiego, za panowania którego powstała Brama. Poziomica, którą dzierży Kazik nawiązuje do tego, że Brama Krakowska odchylona jest o ok. 70 cm od pionu, a klucz związany jest z legendą o panu Lutowskim, zegarmistrzu, przez którego zegar miejski wskazywał nieprawidłową godzinę.
- Staś – koziołek-lekarz stanął przy jednym z najstarszych szpitali w Lublinie (ul. Staszica) 30 czerwca 2022 roku. Jego atrybutami są okulary, stetoskop oraz teczka z badaniami pacjentów.
- LuCeK – to nowoczesny koziołek z filiżanką kawy i laptopem, który odpoczywa sobie na patio Lubelskiego Centrum Konferencyjnego od 19 sierpnia 2022. Lucek przypomina nam o tym, by czasami siąść i odpocząć od codziennego zgiełku.
- Vetek – kolejny koziołek-lekarz, jednak tym razem od tych braci mniejszych. Vetek dumnie stoi przy lecznicy weterynaryjnej na ulicy Szmaragdowej od 18 maja 2023 roku. W swoich raciczkach trzyma symbol weterynarii – literę V na którym zawinięty jest wąż Eskulapa.
- Światłowid – koziołek znajdujący się na Starym Mieście w okolicach placu po Farze stanął 1 czerwca 2023 roku. Światłowid upamiętnia wkład Lublina w rozwój technologii i produkcji włókien światłowodowych. Warto wspomnieć, że mieścił się tu pierwszy taki ośrodek w Polsce, a czwarty na świecie.
- Szarytka Marianna – pierwsza kózka w koziołkowej rodzinie. Pod szpitalem na ulicy Staszica pojawiła się 29 czerwca 2023 roku. Marianna to kózka z „sercem na dłoni” w klasztornym habicie. Imię dostała na cześć pierwszej przełożonej Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia w Klasztorze przy ul. Staszica 16 – s. Marianny Kulisińskiej. To właśnie siostry z zakonu Szarytek przez blisko 200 lat opiekowały się pacjentami szpitala.
- Łukasz – koziołek upamiętnia architekta gmachu Teatru Starego, Łukasza Rodakiewicza i znajduje się przy ul. Jezuickiej od 16 grudnia 2023 roku. Wiąże się z nim historia miłosna, bo Rodakiewicz wybudował teatr dla swojej ukochanej w zaledwie 4 miesiące. Nasz koziołek wspominający te siłę miłości dzierży w raciczce teatralną maskę.
- Maciej – koziołek w łóżeczku i z książką osiadł przy ulicy Staszica 14 marca 2024 roku. Koziołek ma zachęcać turystów do odpoczywania w naszym mieście.
- Janek i Jurek - dwa koziołki, jedna rzeźba. Harcerz oraz żołnierzy, którzy nawiązują do postaci historycznych, które niosły pomoc w czasie II wojny światowej. Znajdują się przy szpitalu wojskowym, gdzie podczas wojny również mieścił się szpital. Na postumencie znajduje się tabliczka ze słowami Alojzego Leszka Gzelli „Bronili miasta i honoru”.
- Jan - nawiązuje do znanej z powieści "Lalka" postaci Jana Mincla, który historycznie prowadził swój sklep w Lublinie. Ubrany jest w elegancki surdut i binokle, a w raciczce trzyma powieść Bolesława Prusa. Znajduje się przy kamienicy przy Krakowskim Przedmieściu 6
- Stach - budowniczy w budowlanym kasku z rulonami planów pod pachą. Koziołek to hołd dla pierwszych budowniczych Politechniki Lubelskiej oraz wszystkich budowniczych, ponieważ najpopularniejsze imię na budowie to właśnie Stach!
