Dobijali łopatami, widłami i siekierami rannych żołnierzy polskich

Reportaż z miejsca zbrodni przedstawiliśmy na łamach "Dziennika Lubelskiego” w 1994 roku. Opisaliśmy wówczas relacje świadków mordu na kilkunastu wojskowych Polakach, którzy we wrześniu 1939 roku ukrywali się w podkobryńskim dworze Rynkiewiczów. Wówczas to, gdy nadjechały sowieckie czołgi, oficerowie wyszli z krzewów bzu, aby poddać się do niewoli. Przybyła tam grupka miejscowych "aktywistów” m.in. ze wsi Buchowicze jednak żądała, aby Polaków rozstrzelać na miejscu. Kiedy jeden ze wspomnianej bandy wystrzelił z dubeltówki i przypadkowo trafił sowieckiego żołnierza siedzącego w czołgu, rozsierdzeni czerwonoarmiści zaczęli strzelać do polskich oficerów. Miejscowi bandyci dobili łopatami, widłami i siekierami wielu rannych Polaków oraz ściągnęli z ofiar ubrania i buty. Ciała zamordowanych zasypano ziemią. Po kilku latach zaorano mogiłę. Relację świadków tej zbrodni przedstawił także w telewizyjnej "Panoramie” red. Zbigniew Szepeluk.
Prowadzący obecnie śledztwo prokurator Mirosław Sławeta z Poznania powiedział nam, że trudno jest dotrzeć do świadków tamtych tragicznych zdarzeń, ponieważ zamieszkują za Bugiem. Zamierza zatem zwrócić się o pomoc w tej sprawie do polskiego Konsulatu Generalnego w Brześciu.
Nadmienił, iż Instytut Pamięci Narodowej poszukuje też informacji o wspomnianym mordzie oraz zabójstwach Mariana Kobyłeckiego, Józefa Kucharskiego, gen. bryg. Józefa Olszyny-Wilczyńskiego, Jana Lipskiego i leśniczego ze wsi Diatkowicze za Bugiem. Obecnie na terytorium Białorusi.