Jan Zając

W Policji odsłużył ponad 30 lat. Był i jest zapalonym motocyklistą. Z ochotą uczestniczył w motopikniku zorganizowanym przez klub Pantera z Przegalin w Komarówce Podlaskiej. Jest członkiem tego zgrupowania i nie metryką, a duchem dorównuje kolegom. Zaczęło się w 1970 roku od popularnej "wueski”. Założenie rodziny nie oznaczało kresu pielęgnowania pasji. Żona Zofia, główna księgowa poważnej firmy, nawet dzisiaj, o ile dysponuje czasem, chętnie towarzyszy panu Janowi w jego eskapadach. Sama też potrafi jeździć. - W każdy weekend spotykamy się w gronie motocyklistów. Giżycko, Zamość, gdzie impreza tam jadę - mówi J. Zając. Niedawno spełniło się jego motomarzenie. Nabył z duży, silny, piękny motocykl. Honda Sabre w wersji amerykańskiej, z oparciem dla pasażera i niezliczonymi bajerami zajęła miejsce wysłużonych maszyn. - W policji odkupowało się je za parę groszy. Kilka przeszło przez moje ręce. Kiedy dzieci usamodzielniły się, stać mnie było na większy wydatek - wyznaje emerytowany policjant. Najmłodsza latorośl, Beata kończy studia filozoficzne. Starsi, Małgorzata i Mariusz podążają już własnymi ścieżkami. Filozofia życiowa naszego rozmówcy opiera się na solidnych podstawach. To one nakazują mu siać dookoła dobro i miłość. Na co dzień tryska dowcipami, potrafi humorem rozładować napięcie i dodać otuchy. - Luz i beztroska przy ciężkiej pracy policjanta były konieczne. Z natury jestem cholerykiem, a hobby pozwalało mi utrzymać równowagę - przyznaje. Za kierownicą jest ostrożny i zaleca taką postawę młodym. Trzeba mieć wyobraźnię, żeby przewidzieć, co może się stać na drodze. - Turystyczna prędkość jest najlepsza. Kontakt z otoczeniem daje wówczas więcej radości. Podziwianie krajobrazu, natury dostarcza wspaniałych wrażeń tylko przy odpowiedniej szybkości - zaznacza pan Jan.