Razem z rodziną była zesłana na Syberię. 104. urodziny pani Zofii

Pani Zofia nie wygląda na swój wiek. – Teraz dobrze mi się żyje, mam dobrą opiekę – mówi 104-latka.

Dba o nią m.in. kuzynka i pielęgniarka. – Nie ma specjalnej diety. Na śniadanie zupa mleczna, kanapki i jakiś owoc. Je też warzywa. A na kolację coś lekkiego – opowiada kuzynka Jadwiga Sucharzewska.

Najstarsza bialczanka ma swoje zachcianki. – Na przykład do obiadu zawsze zjada ciasto – mówi pielęgniarka, która odwiedza panią Zofię cztery razy w tygodniu.

Na życie towarzyskie pani Zofia też nie narzeka. – Mam sąsiadkę, to prawie jak rodzina – mówi.
Nie miała łatwej młodości. Jej rodzina została zesłana na Syberię. W kobiecym obozie pomagała lekarzowi, m.in. szyła fartuchy potrzebne w obozowym lazarecie. – To chyba ją zahartowało – przyznaje kuzynka Jadwiga.

Do Polski wróciła po kilku latach. – Czułam się jak wypuszczona z klatki – wspomina pani Zofia.
Najpierw była służącą, później pracowała w bialskich restauracjach, m.in. w Podlasiance i Stylowej. – Początkowo w kuchni, a później na wyższych stanowiskach – dodaje kuzynka.

Kupiła z mężem mieszkanie, w którym mieszka do dzisiaj. Mąż zmarł ok. 30 lat temu.

Obecnie pani Zofia najczęściej wspomina czasy zsyłki na Syberię. – Zdarza się, że wtedy płacze. To bardzo silne emocje – opowiada pani Jadwiga.

– Jest umysłowo sprawna, tylko nogi jej wysiadły. Poza tym, nie ma żadnych poważnych chorób – podkreśla kuzynka.

W styczniu z kolei swoje 100. urodziny obchodził Eugeniusz Sacewicz z Białej Podlaskiej, który przez wiele lat był prezesem miejscowego sądu.