Carla Montero "Szmaragdowa tablica”

Fabuła "Szmaragdowej tablicy” toczy się kilkutorowo. Mamy więc początek XXI i Madryt – tu poznajemy Any, skromną kustoszkę Muzeum Prado i jej narzeczonego Konrada, niemieckiego kolekcjonera sztuki. Ich spokojne życie burzy list pochodzący z czasów II wojny światowej napisany przez niemieckiego oficera. Na rozkaz Hitlera poszukiwał on obrazu renesansowego malarza Giorgiona.

"Astrolog” – bo taką nazwę nosi obraz to dzieło tajemnicze i niezwykłe, od lat przedmiot pożądania wielu osób. Tym razem jego odnalezieniem ma zająć się Any.

Poszukiwania obrazu przenoszą nas na kolejny plan – do Paryża pod hitlerowską okupacją. Tu poznajemy historię francuskiej Żydówki Sarah Bajer i majora SS Georga von Bergheima, który poszukuje "Astrologa”. Rodzina Bajerów to swego rodzaju strażnicy "Astrologa”, tymczasem ich życie, a w szczególności życie Sahar nieoczekiwanie zmieni się za sprawą poszukiwań obrazu przez Bergheima.

Zakazany związek, namiętność, pożądanie, rozdarcie między własnymi pragnieniami, a rozsądkiem – w tej książce żądzą emocje. I kobiety; Sarah i Any – całkowicie różniące się od siebie i żyjące w odmiennych realiach, zostają połączone historią "Astrologa”. Jak się okaże, mają ze sobą znacznie więcej wspólnego, niż to się mogło początkowo wydawać.

Carla Montero świetnie kreśli w "Szmaragdowej tablicy” sensacyjną intrygę, która umiejętnie łączy elementy historii, metafizyki, sztuki. Ale przede wszystkim jest mistrzynią w portretowaniu zawiłych relacji międzyludzkich; jej bohaterowie uwikłani są we własne słabości, niedoskonałości, namiętności, pragnienia. To buduje wiarygodność tej książki i wzmacnia jej emocjonalny przekaz. Świetna, wielowymiarowa powieść.