Elewacja od nowa

Wybór materiału, z którego zostanie wykonana elewacja budynku, to decyzja do podjęcia już na etapie projektu. Najczęściej rozważane opcje to zastosowanie tynku lub wykonanie elewacji z cegły.


Na korzyść cegły przemawiają przede wszystkim jej doskonałe parametry techniczne. Ceglane elewacje uważane są za bardzo solidne, długotrwałe, niewymagające renowacji oraz podnoszące wartość materialną całego domu.


Zastosowanie tynku jest rozwiązaniem tańszym w momencie zakupu materiałów, jednakże koszty wyrównują się, gdy uwzględniona zostanie eksploatacja i konieczność wykonania po kilku latach prac renowacyjnych.


Zamiast kolejnej renowacji otynkowanej ściany można zdecydować się na wykonanie elewacji z cegły. Najczęściej robi się to na dwa sposoby.


Pierwszy to dobudowa warstwy osłonowej, w efekcie czego otrzymuje się ścianę trójwarstwową. Taka konstrukcja przyczynia się do polepszenia właściwości termoizolacyjnych budynku, jednakże wymaga odpowiedniego dostosowania fundamentów.


Drugim rozwiązaniem jest zastosowanie klinkierowych płytek elewacyjnych, które po prostu nakleja się na właściwie przygotowane podłoże.

Gdy w projekcie architektonicznym przewidziano wykonanie elewacji tynkowej, dobudowa warstwy z cegieł nie zawsze jest możliwa.


– Jako materiał charakteryzujący się znaczną masą, cegła wymaga odpowiednio przygotowanych fundamentów, które wytrzymają obciążenie dodatkowej warstwy muru – tłumaczy Krzysztof Omilian z firmy Röben.


– Jeżeli ławy fundamentowe są na tyle szerokie, że dają możliwość domurowania warstwy cegieł, to ścianę można wznosić na zastanych już fundamentach. Gdy szerokość ław nie jest wystarczająca, możliwe jest ich poszerzenie tak, aby stworzyć podparcie pod mur z cegieł.


Innym rozwiązaniem jest budowa warstwy z cegieł na specjalnych konsolach ze stali nierdzewnej, które przenoszą obciążenia elewacji z cegieł bezpośrednio na ścianę konstrukcyjną.


Konsole przymocowuje się do ściany nośnej nad poziomem gruntu, nie są więc wymagane żadne prace ingerujące w podłoże. Należy jednak pamiętać, że muszą być one wmurowane w odpowiedni materiał, który będzie charakteryzował się wysokimi parametrami pod względem wytrzymałości.

Najprostszym sposobem jest zastosowanie elewacyjnych płytek klinkierowych. W przypadku, gdy nie ma możliwości poszerzenia ławy fundamentowej ani montażu konsol, jest to rozwiązanie nie tylko najprostsze, ale często również jedyne. Ponieważ nakleja się je ścianę, nie wymagają one takie takiego przygotowania fundamentów, jak w przypadku dobudowy ceglanego muru.


– Pierwszym etapem prac jest przygotowanie podłoża, które powinno być gładkie, nośne i dokładnie oczyszczone z zabrudzeń – radzi Krzysztof Omilian. – Następnie na powierzchnię ściany nanosi się warstwę kleju do mocowania płytek.

Układanie należy rozpocząć od narożników, do wykonania których stosuje się elewacyjne płytki narożne. Następnie nakleja się kolejne rzędy standardowych płytek, zachowując około 10-milimetrowe odstępy, które później zostaną wypełnione spoiną.


Odróżnienie elewacji z cegły od tej wykonanej z płytek klinkierowych jest praktycznie niemożliwe. Co więcej, pod względem wytrzymałości oraz odporności na czynniki atmosferyczne ściana wykończona płytkami nie ustępuje elewacji murowanej.


Wszystko to powoduje, że na długi czas można zapomnieć o jakichkolwiek pracach renowacyjnych.