Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów przedłożony przez ministra infrastruktury został przyjęty przez Radę Ministrów. Nowelizacja jako zasadę przyjęła, że umowa
o odpłatne używanie lokalu może być zawarta na czas określony lub nie określony.
Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (DzU nr 71, poz.733), nadmiernie ingeruje w swobodę zawierania umów,
w szczególności w zakresie czasu, na jaki może być zawarta umowa
o odpłatne używanie lokalu. Wszelkie umowy o odpłatne używanie lokalu, z wyjątkiem lokalu socjalnego, zawarte na czas krótszy niż trzy lata uważa się za umowy zawarte na czas nieokreślony. Stan ten był jedną z przyczyn prowadzących do zahamowania transakcji na rynku wynajmu lokali.
Jedynie lokale wchodzące w skład zasobu mieszkaniowego gmin
i innych jednostek samorządu terytorialnego albo stanowiące własność Skarbu Państwa lub państwowych osób prawnych oraz towarzystw budownictwa społecznego oddawane byłyby do używania na czas nieokreślony, zważywszy, że do zadań własnych gminy należy zaspokojenie potrzeb wspólnoty w zakresie gminnego budownictwa mieszkaniowego.
Zgodnie z obowiązującym stanem prawnym (art. 12 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r.) wypowiedzenie stosunku prawnego z powodu zwłoki w zapłacie czynszu lub innych opłat za używanie lokalu jest możliwe dopiero, gdy właściciel zaproponuje niezamożnemu lokatorowi zawarcie ugody w sprawie zapłaty zaległych
i bieżących należności.
Przepis ten nasuwał wątpliwości, dotyczące wysokości dochodów lokatora, która zobowiązuje właściciela do zaproponowania ugody. Zgodnie z projektowaną nowelizacją inicjatywa zawarcia ugody w spłacie zaległości przechodzi na lokatora,
a poziom dochodów, od którego zależy zawarcie ugody proponuje się ustalić na 150 proc. kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 100 proc. tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym
w szczególności w zakresie czasu, na jaki może być zawarta umowa
o odpłatne używanie lokalu. Wszelkie umowy o odpłatne używanie lokalu, z wyjątkiem lokalu socjalnego, zawarte na czas krótszy niż trzy lata uważa się za umowy zawarte na czas nieokreślony. Stan ten był jedną z przyczyn prowadzących do zahamowania transakcji na rynku wynajmu lokali.
Jedynie lokale wchodzące w skład zasobu mieszkaniowego gmin
i innych jednostek samorządu terytorialnego albo stanowiące własność Skarbu Państwa lub państwowych osób prawnych oraz towarzystw budownictwa społecznego oddawane byłyby do używania na czas nieokreślony, zważywszy, że do zadań własnych gminy należy zaspokojenie potrzeb wspólnoty w zakresie gminnego budownictwa mieszkaniowego.
Zgodnie z obowiązującym stanem prawnym (art. 12 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r.) wypowiedzenie stosunku prawnego z powodu zwłoki w zapłacie czynszu lub innych opłat za używanie lokalu jest możliwe dopiero, gdy właściciel zaproponuje niezamożnemu lokatorowi zawarcie ugody w sprawie zapłaty zaległych
i bieżących należności.
Przepis ten nasuwał wątpliwości, dotyczące wysokości dochodów lokatora, która zobowiązuje właściciela do zaproponowania ugody. Zgodnie z projektowaną nowelizacją inicjatywa zawarcia ugody w spłacie zaległości przechodzi na lokatora,
a poziom dochodów, od którego zależy zawarcie ugody proponuje się ustalić na 150 proc. kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 100 proc. tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym
