Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Rozmowa z Grażyną Jakimińską kierownikiem Muzeum Historii Miasta Lublina
• Jak stary jest plac Litewski?
- Nazwy użył w1839 roku Seweryn Sierpiński pisząc "plac Litewski na Karkowskim Przedmieściu”. Samo miejsce jest stare jak Lublin. Miasto było w murach ale za murami miało miejskie ogrody, pastwiska i place. Pusty teren przy trakcie na Kraków musiał był atrakcyjny, bo w 1569 roku swój obóz rozłożyła tu szlachta litewska, która zjechała na sejm do Lublina.
• Kiedy nabrał znaczenia w mieście?
- W czasach Księstwa Warszawskiego powstał chodnik biegnący od kościoła kapucynów czyli początku placu Litewskiego, aż po dzisiejszy kościół akademicki przy KUL. Za czasów Królestwa Polskiego zburzono stojący tu kościół bonifratrów i przyległy szpital. Plac wyrównano i nazwano placem musztry. Generał namiestnik Józef Zajączek, zalecił by do opustoszałych wówczas magnackich pałaców (dziś siedziba UMCS - przyp. red.) sąsiadujących z placem przenieść ówczesne władze czyli Komisję Województwa Lubelskiego. Plac podzielono wówczas na część porośniętą włoskimi topolami, akacjami, różami i na otwarty plac dla wojska. To generał chciał by to miejsce stało się reprezentacyjne i piękne. Było tak do chwili gdy w 1874 roku wzniesiono sobór.
• Nigdy tu nie handlowano ani nie było pomysłów zabudowania placu?
- Oprócz dwóch wypadków - kościół i sobór - plac był pusty i zielony. Był miejscem spacerów i wypoczynku, bo stało tu dużo ławek, choć układ alejek i zieleńców z czasem się zmieniał. Zawsze był miejscem reprezentacyjnym i nigdy nie pełnił roli targowiska.
