Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Rozmowa z Henrykiem Gontarzem ze Świdnika, autorem książki "Historia Radia Solidarność”
siążka, którą pan właśnie wydał, to nie tylko tytułowa historia Radia Solidarność, ale w ogóle świdnickiej opozycji. A przy tym historia bezpieki, która deptała panu po piętach.
- Zacznijmy jednak od radia, które narodziło się 29 kwietnia 1983 roku. Byłem pomysłodawcą i założycielem rozgłośni, która szybko stała się chyba najważniejszym centrum informacji w naszym mieście. Zgromadziło wspaniałych ludzi. Ale i tu byli zdrajcy... Radio zakończyło swój żywot 26 sierpnia 1988 roku. Okazało się, że nad jego rozpracowaniem pracowało 350 osób!
- Zacznijmy jednak od radia, które narodziło się 29 kwietnia 1983 roku. Byłem pomysłodawcą i założycielem rozgłośni, która szybko stała się chyba najważniejszym centrum informacji w naszym mieście. Zgromadziło wspaniałych ludzi. Ale i tu byli zdrajcy... Radio zakończyło swój żywot 26 sierpnia 1988 roku. Okazało się, że nad jego rozpracowaniem pracowało 350 osób!
• Skąd pan to wie?
- Na przykład z dokumentów Instytutu Pamięci Narodowej. Także ze swojej teczki, dowiedziałem się, że tylko na mnie donosiło 40 osób! Ich nazwiska ujawniam w tej książce. To funkcjonariusze i tajni współpracownicy SB, ludzie ze Świdnika i z Lublina. Często bardzo mi bliskie osoby. Choćby Henryk Zuń. Wielki zdrajca. Wniknął w struktury Radia Solidarność, żeby pomóc w jego rozpracowaniu.
To właśnie on doprowadził do zamknięcia rozgłośni. Jakież było moje zaskoczenie, gdy wyczytałem, że nas perfidnie zdradził!
To właśnie on doprowadził do zamknięcia rozgłośni. Jakież było moje zaskoczenie, gdy wyczytałem, że nas perfidnie zdradził!
• Dlaczego ujawnił pan nazwiska tych ludzi? Nie lepiej było wybaczyć i zapomnieć?
- Wybaczyłem, ale zapomnieć nie mogę. Niech teraz ci ludzie spojrzą mnie i innym w oczy. Niech żyją, wiedząc, że wiemy o ich zdradzie.
