Dead Space: To było coś strasznego

Kiedy w październiku 2008 roku gra Dead Space trafiła na półki sklepowe, nic nie zapowiadało takiego sukcesu. Ot, jeszcze jeden kosmiczny horror, gdzie trzeba walczyć ze zmutowanymi potworami. Jednak pierwsze recenzje były entuzjastyczne, a zaraz potem posypały się opinie graczy. Efekt? W wielu zestawieniach na najlepszą grę roku Dead Space było w ścisłej czołówce.

O czym to jest

Rzecz zaczyna się bardzo standardowo. W dalekiej przyszłości ludzkość jest zmuszona do poszukiwania surowców mineralnych daleko w przestrzeni. Służą do tego wielkie statki górnicze, takie jest USG Ishimura. Niestety, coś się na statku stało... pewnie nic strasznego, bo kompania górnicza z misją sprawdzenia wysyła Isaaca Clarke'a, inżyniera.

Razem z resztą ekipy lądują na Ishimurze i... i tu zaczyna się właściwa gra. Coś wypełzło z przewodów wentylacyjnych i wybiło niemal wszystkich. Isaac został odcięty i zmuszony do ucieczki niemal bezbronny, bo tylko ze standardową dla inżyniera piłą plazmową.

Twórcy nie ukrywali, że robią coś oryginalnego w kwestii fabuły. Podobieństwa do takich filmów jak Obcy (zwłaszcza część druga) czy Zaginiony Horyzont (Event Horizon) były tu aż nadto widoczne. Ale już w kwestii rozgrywki twórcom - Visceral Games – udało się stworzyć niemal nową jakość.

Dość szybko orientujemy się, że podczas prac górniczych natrafiono na tajemniczy Relikt. Jego działanie jest niezwykle proste: zamienia ludzi w nekromorfy w kilku odmianach. Nektomoprfy są bezmyślne niczym zombie, ale w przeciwieństwie do nich niezwykle szybkie. Walka z nekromorfami w ciasnych korytarzach Ishimury to większa część gry.

Do tego dochodzą wizyty w stacjach medycznych, pomieszczeniach mieszkalnych, etc. To też nie jest żadna nowość. Ale propgramiści zrobili trzy rzeczy, które odróżniają Dead Space od konkurencji:

1. System walki

Isaac to inżynier, a nie komandos. Rusza się ociężale i powoli, stąd celowanie jest utrudnione. Isaac nie ma tu żadnych wielkich karabinów czy wyrzutni rakiet. Używa tylko i wyłącznie swoich narzędzi (w kilku odmianach. Każdą można ulepszać).

Podstawowym narzędziem jest wspomniana piła plazmowa. Mamy ją od początku... właściwie do końca. Większość innych zabawek tylko przetestujemy i szybko wrócimy do piły.

Tu dochodzimy do sedna: nekromorfy to nie zwyczajne potwory, które wystarczy trafić i zapomnieć. I tak będą parły do przodu. Mówiąc krotko: trzeba je rozczłonkować.

2. Oprawa graficzna

Robi wrażenie za każdym razem, kiedy odpalimy grę. I nie chodzi tu o szczegółowość tekstur czy bajery graficzne, a o sam pomysł. Ishimura wygląda jak większość statków kosmicznych znanych z filmów czy gier. Tyle, że mnóstwo tu hologramów.

Liczba amunicji wyświetla się w postaci hologramu na broni. Mapa, zadania czy menu ekwipunku również. Tu nawet nie ma interfejsu: wszystkie informacje znajdziemy na skafandrze Isaaca.

W postaci hologramów wyświetlają się znalezione nagrania czy wideo pamiętniki pozostawione przez załogę.

Nie dość, że wygląda to świetnie, to zwyczajnie pozwala lepiej wczuć się w klimat gry. Nie mniej same lokacje też zaprojektowano świetnie. I nie brakuje tu kilku zaskakujących miejscówek, jak choćby sala do ćwiczeń, gdzie możemy sobie pograć bezgrawitacyjną koszykówkę.

A skoro już o grawitacji mowa: część Ishimury jest zniszczona i czasami będziemy musieli wyjść w otwarta przestrzeń. Efekt braku grawitacji (i tlenu) zrealizowano w Dead Space znakomicie. Jeszcze lepiej wypada walka w takim stanie, kiedy wariuje nam błędnik.

3. Strach

To uczucie towarzyszy nam przez całą rozgrywkę. Owszem, wiadomo, że niemal zza każdego rogu coś na nas wyskoczy. Jednak przez większą część rozgrywki towarzyszy nam uczucie zagrożenia i świadomość tego, że nikt nam tu nie pomoże.

Dodatkowe atrakcje

Twórcy postarali się, żeby nie było nudno. Są wspomniane etapy bez grawitacji. Są nieźle zaprojektowane walki z bossami. Są zagadki logiczne czy krotki etap, w którym z wielkiego działa niszczymy spadające na statek fragmenty skał.

W samej walce z nekromorfami możemy też korzystać z dodatkowych umiejętności: telekinezy i miejscowego spowolnienia czasu.

WYROK

Dead Space właściwie mnie ma wad. Owszem, nie było trybu multiplayer (będzie w Dead Space 2), cześć graczy trochę narzekała na nieco bezbarwnego Isaaca (co w dwójce też się zmieni). Tak naprawdę trudno się do czegoś w Dead Space przyczepić.

Nasza Ocena: 6-/6