Wiadukt nad ul. Kunickiego: Jest przejście, ale nie dla wszystkich

Przejście nad jezdnią stało się możliwe dzięki przebudowie wiaduktu, po którym biegną tory obok kolejowej stacji Lublin. Mowa o słynnej inwestycji, która ciągnęła się latami, a do finału dobrnęła dopiero pod koniec ubiegłego roku. Prace polegały nie tylko na odnowieniu wiaduktu i poszerzeniu jezdni, bo m.in. przedłużono przejście podziemne pod peronami i urządzono nowy plac przy ul. Kunickiego. Na ten plac (zdjęcie 2) można dojść przez przedłużony tunel (3), co w pewnym sensie wręcz stworzyło nowe wejście na dworzec.

Na nowym placu wybudowane zostały także schody (1) prowadzące na wiadukt, na którym wytyczono alejkę dla pieszych (4). Dzięki temu mogą oni krótszą drogą przejść w rejon ul. Garbarskiej, lub po prostu na drugą stronę ul. Kunickiego. Nie trzeba czekać iść do przejścia przez jezdnię, czekać na zielone światło, a potem wracać się w stronę ul. Garbarskiej.

Ułatwienie jest, ale nie dla wszystkich, bo na wiadukt trzeba wejść po schodach i tak samo zejść na poziom ul. Kunickiego. Innej możliwości nie ma. Nie przewidziano żadnej windy, ani nawet prowadnic, po których można by przynajmniej wtoczyć na górę wózek dziecięcy. Dlaczego nie zaprojektowano nic dla wózków? Odpowiedzi musieliśmy szukać aż w Warszawie.

– Zakres prac skupiał się na przebudowie infrastruktury kolejowej, usprawniającej ruch pociągów – wyjaśnia Karol Jakubowski z zespołu prasowego w centrali spółki PKP Polskie Linie Kolejowe. Podkreśla, że przy okazji wybudowano bezpieczne przejścia pod torami, te wzdłuż jezdni (5). – Projekt był uzgadniany z samorządem miasta. Zaproponowana przebudowa spotkała się z akceptacją i inwestycja otrzymała wszystkie wymagane zgody na realizację. Na bieżąco będziemy współpracować z miastem w przypadku propozycji uzupełnienia przejścia o elementy przeznaczone dla niepełnosprawnych – dodaje.

Propozycji jak na razie nie było.