Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Zakup opasek to najmniejszy wydatek, ale potrzebna jest cała infrastruktura
Od tego roku każdy pacjent przyjęty do szpitala, powinien dostać identyfikacyjną opaskę na rękę. Dane powinny być zakodowane, ale dla niektórych szpitali to za duży wydatek.
W SPSK nr 4 w Lublinie pacjenci noszą opaski z numerem PESEL, imieniem i nazwiskiem oraz oddziałem, na którym przebywają. – W intencji ustawodawcy te dane powinny być zakodowane, ale ustawodawca nie przewidział, jaki to olbrzymi koszt – mówi Marta Podgórska, rzecznik prasowy szpitala przy ul. Jaczewskiego.
– Zakup opasek to najmniejszy wydatek, ale potrzebna jest cała infrastruktura, czyli terminale do odczytywania danych i przebudowa systemu informatycznego szpitala.
W szpitalu przy ul. Jaczewskiego są 22 oddziały. Papierowe opaski nawet przy tak wielu łóżkach, to stosunkowo niewielki koszt. Szpital szacuje, że w ciągu roku wyda na to ok. 11 tys. zł. Natomiast wprowadzenie opasek z zakodowanymi informacjami i całej niezbędnej do tego infrastruktury, kosztowałoby od 500 tys. do nawet 1 mln zł.
– W tej chwili nie mamy na to pieniędzy w budżecie, ale nie mówimy "nie”, jeśli sytuacja w ciągu roku się zmieni – mówi Podgórska.
Również w szpitalu przy al. Kraśnickiej w Lublinie pacjenci noszą w tej chwili niekodowane opaski. Jest na nich ich imię, nazwisko, numer PESEL i numer księgi, pod którą widnieje pacjent. Na takie opaski szpital wydał do tej pory ok. 20 tys. zł. W odróżnieniu od SPSK nr 4, ten szpital przymierza się teraz do wprowadzenia kodowanych opasek.
– Myślę, że uda nam się w ciągu miesiąca lub dwóch – mówi Andrzej Ciołko, zastępca dyrektora ds. lecznictwa. – Trudno powiedzieć, ile to będzie kosztowało.
Z kolei w szpitalu im. Jana Bożego opaski z imieniem, nazwiskiem i numerem PESEL funkcjonują od połowy minionego roku. Szpital inaczej interpretuje rozporządzenie w tej sprawie i nie zamierza w najbliższym czasie wprowadzać kodowanych opasek.
– Szpitale nie są do tego przystosowane technologicznie. To wiązałoby się z tym, że każda osoba, która udziela świadczeń w szpitalu, musiałaby mieć odpowiedni czytnik. Wprowadzenie takiego rozwiązania jest możliwe w przyszłości – tłumaczy Marzena Kowalczyk, dyrektor szpitala. – W 2014 r. zmierzymy się z wprowadzeniem elektronicznej dokumentacji medycznej. Być może należy wstrzymać się do tego czasu i połączyć oba te zadania.
– Zakup opasek to najmniejszy wydatek, ale potrzebna jest cała infrastruktura, czyli terminale do odczytywania danych i przebudowa systemu informatycznego szpitala.
W szpitalu przy ul. Jaczewskiego są 22 oddziały. Papierowe opaski nawet przy tak wielu łóżkach, to stosunkowo niewielki koszt. Szpital szacuje, że w ciągu roku wyda na to ok. 11 tys. zł. Natomiast wprowadzenie opasek z zakodowanymi informacjami i całej niezbędnej do tego infrastruktury, kosztowałoby od 500 tys. do nawet 1 mln zł.
– W tej chwili nie mamy na to pieniędzy w budżecie, ale nie mówimy "nie”, jeśli sytuacja w ciągu roku się zmieni – mówi Podgórska.
Również w szpitalu przy al. Kraśnickiej w Lublinie pacjenci noszą w tej chwili niekodowane opaski. Jest na nich ich imię, nazwisko, numer PESEL i numer księgi, pod którą widnieje pacjent. Na takie opaski szpital wydał do tej pory ok. 20 tys. zł. W odróżnieniu od SPSK nr 4, ten szpital przymierza się teraz do wprowadzenia kodowanych opasek.
– Myślę, że uda nam się w ciągu miesiąca lub dwóch – mówi Andrzej Ciołko, zastępca dyrektora ds. lecznictwa. – Trudno powiedzieć, ile to będzie kosztowało.
Z kolei w szpitalu im. Jana Bożego opaski z imieniem, nazwiskiem i numerem PESEL funkcjonują od połowy minionego roku. Szpital inaczej interpretuje rozporządzenie w tej sprawie i nie zamierza w najbliższym czasie wprowadzać kodowanych opasek.
– Szpitale nie są do tego przystosowane technologicznie. To wiązałoby się z tym, że każda osoba, która udziela świadczeń w szpitalu, musiałaby mieć odpowiedni czytnik. Wprowadzenie takiego rozwiązania jest możliwe w przyszłości – tłumaczy Marzena Kowalczyk, dyrektor szpitala. – W 2014 r. zmierzymy się z wprowadzeniem elektronicznej dokumentacji medycznej. Być może należy wstrzymać się do tego czasu i połączyć oba te zadania.
