Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Filmy zachęcające do udziału w wyborach do rad dzielnic można było zrobić pięciokrotnie taniej – twierdzi radny Dariusz Sadowski. Ratusz zapłacił prywatnej firmie
50 tys. zł. W TVP koszt wyniósłby 9 tys. zł, a i tak nie był to najtańszy wariant.
Trzy filmy miały wyjaśnić mieszkańcom, co robią rady dzielnic i zachęcić do głosowania w niedawnych wyborach do sześciu rad. Za reklamówki, które można oglądać wyłącznie w Internecie, miasto zapłaciło 50 tys. zł. Pisaliśmy o tym jako pierwsi.
Po naszej publikacji wątpliwości co do wydatku nabrał miejski radny lewicy, Dariusz Sadowski. – W 2001 r. robiliśmy film do kampanii wyborczej do Sejmu. To były dwa tygodnie jazdy po regionie, 60 wywiadów a koszt wyniósł 30 tys. zł. Stąd moje zdziwienie kosztami tych filmów, które kręcono w Lublinie – mówi Sadowski.
Radny sprawdzał, czy można było nakręcić filmy taniej. Efekt? TVP Lublin odpowiedziała, że filmy zrobiłaby za 9 tys. zł, inna firma chciała tylko 6 tys. zł.
– Skąd zatem kwota 50 tys. zł? Czy to niekompetencja, czy rozrzutność, czy coś innego – pyta radny i żąda pisemnych wyjaśnień oraz listy podobnych wydatków miasta.
– Działaliśmy zgodnie z prawem. Wysłaliśmy zapytania do trzech firm. Wybraliśmy najtańszą – mówi Monika Madejska, dyrektor Wydziału Organizacji Urzędu.
– Poleciłem, by spytać te firmy, z których usług korzystało wcześniej Biuro Marketingu Miasta. Chodziło o zapewnienie odpowiedniej jakości – wyjaśnia Krzysztof Łątka z Urzędu Miasta.
Jakie były oferty? Manufaktura nie odpowiedziała wcale, Ivent Studio zażądało 67 tys. zł zaś Imotion 49,8 tys. zł i to ona dostała zlecenie.
Zdaniem Sadowskiego, to pieniądze wyrzucone w błoto. – W filmach występują przewodniczący rad dzielnic i jeśli nie wszyscy, to część z nich będzie kandydować za rok. Ponowne używanie filmów przed następnymi wyborami będzie wątpliwe moralnie i prawnie, bo w ten sposób miasto dofinansowałoby kampanię kilku kandydatom – twierdzi Sadowski.
Urzędnicy twierdzą, że filmy przydadzą się poza kampanią wyborczą. – Chcemy nimi zachęcać rady do aktywności – mówi Madejska. – Będą wyświetlane tam, gdzie prezydent będzie chodzić do rad na spotkania z mieszkańcami dzielnic. Ma to być wstęp do takich spotkań.
Kampania była droższa od kosztów samego głosowania, na które miasto zarezerwowało 30 tys. zł.
Po naszej publikacji wątpliwości co do wydatku nabrał miejski radny lewicy, Dariusz Sadowski. – W 2001 r. robiliśmy film do kampanii wyborczej do Sejmu. To były dwa tygodnie jazdy po regionie, 60 wywiadów a koszt wyniósł 30 tys. zł. Stąd moje zdziwienie kosztami tych filmów, które kręcono w Lublinie – mówi Sadowski.
Radny sprawdzał, czy można było nakręcić filmy taniej. Efekt? TVP Lublin odpowiedziała, że filmy zrobiłaby za 9 tys. zł, inna firma chciała tylko 6 tys. zł.
– Skąd zatem kwota 50 tys. zł? Czy to niekompetencja, czy rozrzutność, czy coś innego – pyta radny i żąda pisemnych wyjaśnień oraz listy podobnych wydatków miasta.
– Działaliśmy zgodnie z prawem. Wysłaliśmy zapytania do trzech firm. Wybraliśmy najtańszą – mówi Monika Madejska, dyrektor Wydziału Organizacji Urzędu.
– Poleciłem, by spytać te firmy, z których usług korzystało wcześniej Biuro Marketingu Miasta. Chodziło o zapewnienie odpowiedniej jakości – wyjaśnia Krzysztof Łątka z Urzędu Miasta.
Jakie były oferty? Manufaktura nie odpowiedziała wcale, Ivent Studio zażądało 67 tys. zł zaś Imotion 49,8 tys. zł i to ona dostała zlecenie.
Zdaniem Sadowskiego, to pieniądze wyrzucone w błoto. – W filmach występują przewodniczący rad dzielnic i jeśli nie wszyscy, to część z nich będzie kandydować za rok. Ponowne używanie filmów przed następnymi wyborami będzie wątpliwe moralnie i prawnie, bo w ten sposób miasto dofinansowałoby kampanię kilku kandydatom – twierdzi Sadowski.
Urzędnicy twierdzą, że filmy przydadzą się poza kampanią wyborczą. – Chcemy nimi zachęcać rady do aktywności – mówi Madejska. – Będą wyświetlane tam, gdzie prezydent będzie chodzić do rad na spotkania z mieszkańcami dzielnic. Ma to być wstęp do takich spotkań.
Kampania była droższa od kosztów samego głosowania, na które miasto zarezerwowało 30 tys. zł.
