Przewieźli most spod Zamościa do Lublina

– Wie pan, wśród mostowców jest pełna świadomość tego, co dziedziczymy po poprzednikach – mówi dr inż. Stanisław Karaś z Politechniki Lubelskiej. Uczuciem do starego mostu zapałał w październiku, za sprawą młodszego zapaleńca, który zaproponował, by obejrzeć konstrukcję stojącą w podzamojskiej miejscowości Łabunie Reforma. W dotychczasowym miejscu most kolidował z rozbudową drogi krajowej nr 17. – Byliśmy pod wrażeniem. Wiedzieliśmy, że most ma być rozebrany, a Maciek Kowal wtedy rzucił: "może byśmy go spróbowali uratować?”.

Udało się. Wczoraj (w czwartek) o godzinie 22.30 transport miał wyruszyć w kierunku Lublina. Most w dwóch kawałkach powinien dotrzeć za Politechnikę Lubelską o wpół do pierwszej w nocy, a rozładunek zaplanowano na 7.30 rano. Zestawianie ze sobą jego dwóch części jadących osobnymi ciężarówkami miało zająć godzinę w porywach do trzech. O takim harmonogramie dr Karaś mówił nam wczoraj po południu, ale zastrzegał, że operacja jest na tyle trudna, że nie można być niczego pewnym. A zakładając, że wszystko się powiedzie mówił, że most stanie się prawdziwą ozdobą.

– Jest piękny, to dowód kunsztu budowlanego – dr Karaś rozpływa się w zachwytach. – Przez cały swój okres istnienia został przykryty 60 centymetrami różnych nawierzchni, od pierwotnej warstwy cegły klinkierowej po różne warstwy asfaltu. – dodaje. Most przez sto lat dźwigał cały ruch na drodze krajowej, poruszały się po nim również bardzo ciężkie transporty ponadnormatywne.

Patrząca na most z góry zobaczymy niemalże kwadrat: ma nieco ponad 10 metrów długości i zbliżoną do niej szerokość. Wiadomo, że powstał w roku 1914, ale nie wiadomo, kto był jego projektantem. "Podejrzanych” jest trzech, w tym inż. Marian Lutosławski, który zaprojektował znany chyba każdemu mieszkańcowi Lublina most w ciągu ul. Zamojskiej, noszący od niedawna jego imię.

Konstrukcja stanie się nie tylko ozdobą i cackiem politechniki, przyda się też do prowadzenia zajęć ze studentami.