Strzyżewice: Dworek kulturalno-kulinarny

Już podpisaliśmy umowę z wykonawcą. To firma Archilon z Wadowic Górnych. Jesteśmy już po wizji lokalnej – mówi Jan Andrzej Dąbrowski, wójt gminy Strzyżewice w powiecie lubelskim.

Firma z Małopolski opracuje dokumentację projektową rewitalizacji XIX-wiecznego zespołu dworsko-parkowego w Strzyżewicach. Będzie pełnić też nadzór inwestorski nad pracami budowlanymi.

– Dwa lata temu przejęliśmy dwór razem z ok. 70 arową działką od gminnej spółdzielni za zaległości podatkowe – tłumaczy wójt Strzyżewic. – W przejętym obszarze jest też park lipowy.

Urzędnicy zdecydowali się na remont obiektu, bo liczą na unijne dofinansowanie. Szanse na to są spore, gdyż gmina Strzyżewice jest uwzględniona w Zintegrowanych Inwestycjach Terytorialnych, na które są już przygotowane pieniądze.

– Zgłoszone i uzgodnione co do zgodności ze strategią ZIT projekty zostały przesłane do opiniowania do ministerstwa i Urzędu Marszałkowskiego – mówi Ewa Rewakowicz, dyrektor Biura Zintegrowanych Inwestycji Terytorialnych w Lublinie.

Gmina Strzyżewice chce wyremontować zabytkowy dworek i zadbać o jego otoczenie. Na poddaszu budynku ma się mieścić pomieszczenia świetlicowe i warsztatowe centrum kultury. – Po remoncie w dworku dalej będzie działać biblioteka – dodaje Dąbrowski.

W części zachodniej na parterze, który gmina chce wydzierżawić, ma się mieścić przychodnia zdrowia. Wynajmowane komercyjnie będą też piwnice. – Chcemy aby działała tam restauracja – mówi wójt. – W Strzyżewicach nie ma takiego lokalu, który byłby czynny codziennie.

Wokół dworku pojawią się nowe nasadzenia i staną ławki. Wszystko to ma tworzyć jednolitą całość z pozostałą częścią miejscowości.

Póki co trwa kompletowanie dokumentów. – Mamy już warunki konserwatorskie – podkreśla wójt Dąbrowski. – Myślę, że w lutym będziemy już mieć komplet dokumentów. Zakładam, że pozwolenie na budowę uda się uzyskać w kwietniu.

Zespół dworsko-parkowy w Strzyżewicach

Składał się z murowanego dworu i obiektów gospodarczych – stajni, spichlerza, młyna wodnego i kuźni. Dwór pochodzi z I połowy XIX w. W późniejszych latach był przebudowywany. Miał kilku właścicieli. W 1879 r. majątek kupił Edward Kołaczkowski. W domu rodzinnym pisarki Ewy Kołaczkowskiej mieściła się Gmina Spółdzielnia „SCh”, Ośrodek Pomocy Społecznej i Gminna Biblioteka Publiczna nosząca imię Ewy Kołaczkowskiej. Biblioteka funkcjonuje w dworku do tej pory. W piwnicach dobrze zachowały się ceglane stropy typu kolebkowego.

źródło: www.krainawokollublina.pl