Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Kilkadziesiąt cennych dokumentów trafiło do Państwowego Muzeum na Majdanku. Pamiątki przekazał syn byłego więźnia, który zajmował się prowadzeniem obozowej apteki. – Mijający rok był bogaty w tego typu dary – przyznają pracownicy instytucji
Akt urodzenia, świadectwa gimnazjalne, dojrzałości, dyplom ukończenia studiów, zaświadczenia o zatrudnieniu, legitymacje lekarskie i wojskowe, zdjęcia a także listy wysyłane do rodziny z różnych obozów koncentracyjnych. Kolekcja archiwaliów, które trafiły właśnie do muzealnych zbiorów liczy w sumie 64 pozycje.
Placówce przekazał je Antoni Klonowski. Jego zmarły w 2013 r. ojciec Jan, absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego, był żołnierzem kampanii wrześniowej, uczestniczył też w obronie Warszawy. Po rozpoczęciu okupacji niemieckiej rozpoczął pracę w szpitalu Jana Bożego w Lublinie. Po przypadkowym aresztowaniu podczas ulicznej łapanki trafił do więzienia na Zamku Lubelskim, a następnie do obozu na Majdanku, gdzie przebywał od 27 listopada 1941 r. do jego likwidacji w lipcu 1944 r. Jego zadaniem było zorganizowanie i kierowanie obozową apteką.
- Rola, jaką dr Jan Klonowski odegrał w KL Lublin, była niebagatelna. Ofiarna praca na rzecz pozyskiwania do apteki lekarstw i środków opatrunkowych przynosiła wymierne efekty. Rewir przestał być dla ciężko chorych więźniów przedsionkiem do komór gazowych. Stał się miejscem, w którym faktycznie dochodzili oni do zdrowia i wracali do lepszej formy fizycznej i psychicznej. Doktor Klonowski miał absolutną świadomość swojej misji lekarskiej i wypełniał ją najlepiej, jak tylko mógł w tak ciężkich warunkach. Był po prostu dobrym i uczciwym człowiekiem, a przy tym gorącym patriotą – opowiada Anna Wójcik, kierownik muzealnego archiwum.
- Tego typu pamiątki najczęściej przekazują nam rodziny byłych więźniów, albo osób, które udzielały więźniom pomocy. Ten rok był bogaty w tego typu dary – przyznaje Agnieszka Kowalczyk-Nowak, rzecznik prasowy Państwowego Muzeum na Majdanku.
W listopadzie do zbiorów trafiło blisko 200 grypsów do Antoniny Grygowej, która w czasie II wojny światowej niosła materialną i duchową pomoc obozowym więźniom. Listy były pisane na niezadrukowanych brzegach gazet, karteczkach z notesów, strzępkach papieru pakowego czy bibułkach papierosowych. Wśród przekazanych przez wnuka i prawnuczkę Grygowej był też m.in. osobisty notatnik z wpisami związanymi z wysyłaniem paczek do dawnego obozu. Natomiast w październiku dokumenty i osobiste przedmioty do placówki dostarczyła córka prof. Romualda Sztaby, który będąc więźniem obozu pracował w nim jako lekarz.
- Otrzymane od rodzin kolekcje trafiają do naszych archiwów. Dzięki nim możemy dowiedzieć się więcej o historii Majdanka i przypominać historie osób z nim związane. W miarę potrzeby poddajemy je pracom konserwatorskim, bo tego typu materiały po blisko 80 latach od wybuchu II wojny światowej przechowywane w domowych warunkach mogą zacząć niszczeć. Dlatego apelujemy do bliskich byłych więźniów o przekazywanie takich zbiorów pod naszą opiekę – podsumowuje rzeczniczka muzeum.
