Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Za granicę nie jedźmy w ciemno. Najlepiej kontakt z pracodawcą nawiązać już w Polsce. Na miejscu, rozeznanie brytyjskiego rynku pracy zajmie kilka dni, a utrzymanie się przez ten czas będzie nas sporo kosztować.
Takie są formalności
Gdy mamy już pracę, to w ciągu 30 dni musimy zarejestrować się w brytyjskim Home Office. W tym celu wypełniamy specjalny formularz rejestracyjny WRS Form. Jest bezpłatny. Można go pobrać m.in. ze strony www.workingintheuk.gov.uk (w załączniku A-Z index, pod hasłem Worker Registration Scheme.
Wypełniony dokument wraz z dwoma zdjęciami, pismem od pracodawcy potwierdzającym zatrudnienie oraz opłatą w wysokości 90 funtów brytyjskich i oryginałem dokumentu tożsamości wysyłamy do Home Office.
Najpóźniej po 10 dniach otrzymamy stamtąd Kartę Rejestracyjną (Workers Registration Card), która potwierdza nasze prawo do legalnej pracy w Wielkiej Brytanii. Gdy zmieniamy pracę, to na nowo musimy wypełnić formularz WRS. Z tego obowiązku będziemy zwolnieni po przepracowaniu 12 miesięcy, chyba że w ciągu roku pozostawaliśmy bez pracy dłużej niż 30 dni.
Gdy już znajdziemy pracę, powinniśmy postarać się o National Insurance Number w najbliższym biurze pracy (Jobcentre Plus) lub w Department for Work and Pensions.
Dochody za pracę w Zjednoczonym Królestwie podlegają opodatkowaniu. Pracodawca zajmuje się odprowadzaniem podatku od wynagrodzenia.
Gdy mamy już pracę, to w ciągu 30 dni musimy zarejestrować się w brytyjskim Home Office. W tym celu wypełniamy specjalny formularz rejestracyjny WRS Form. Jest bezpłatny. Można go pobrać m.in. ze strony www.workingintheuk.gov.uk (w załączniku A-Z index, pod hasłem Worker Registration Scheme.
Wypełniony dokument wraz z dwoma zdjęciami, pismem od pracodawcy potwierdzającym zatrudnienie oraz opłatą w wysokości 90 funtów brytyjskich i oryginałem dokumentu tożsamości wysyłamy do Home Office.
Najpóźniej po 10 dniach otrzymamy stamtąd Kartę Rejestracyjną (Workers Registration Card), która potwierdza nasze prawo do legalnej pracy w Wielkiej Brytanii. Gdy zmieniamy pracę, to na nowo musimy wypełnić formularz WRS. Z tego obowiązku będziemy zwolnieni po przepracowaniu 12 miesięcy, chyba że w ciągu roku pozostawaliśmy bez pracy dłużej niż 30 dni.
Gdy już znajdziemy pracę, powinniśmy postarać się o National Insurance Number w najbliższym biurze pracy (Jobcentre Plus) lub w Department for Work and Pensions.
Dochody za pracę w Zjednoczonym Królestwie podlegają opodatkowaniu. Pracodawca zajmuje się odprowadzaniem podatku od wynagrodzenia.
Tyle płacą Brytyjczycy
Ile zarobimy na Wyspach? Zgodnie z brytyjskim prawem pracy, od 2006 roku, wszyscy pracownicy powyżej 22. roku życia mają prawo do płacy minimalnej w wysokości 5,35 funta za godzinę.
Pracodawca może jednak potrącić z pensji pieniądze np. na zakwaterowanie, transport i podatki socjalne.
Drogo, nawet bardzo drogo
Niestety, utrzymanie się w Wielkiej Brytanii kosztuje co najmniej dwa razy więcej niż w Polsce. Droga jest żywność. W poradniku "Polak za granicą”, wydanym przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych, czytamy: "Na przykład 1 kg wędliny kosztuje ok. 8 funtów, bochenek chleba – przeciętnie 1 funt, litr mleka – ok. 60 pensów, 1 kg jabłek – ok. 1,5 funta”. Obecnie za funta trzeba zapłacić ok. 5 zł.
Wynajęcie w Londynie pokoju dwuosobowego to wydatek rzędu 200 funtów tygodniowo i więcej. Ceny zależą od okolicy i standardu mieszkania; często wymagany jest depozyt za tydzień lub miesiąc z góry.
Tygodniowy bilet na autobus w Londynie kosztuje 14 funtów; bilet jednodniowy – 3,5 funta, jednorazowy przejazd – 2 funty. Bilety na metro i pociąg są znacznie droższe, np. jednorazowy przejazd metrem to wydatek 4 funtów, a tygodniowa Travel-card (na pociąg, metro i autobusy) na 4 strefy to wydatek 31,6 funta.
Ile zarobimy na Wyspach? Zgodnie z brytyjskim prawem pracy, od 2006 roku, wszyscy pracownicy powyżej 22. roku życia mają prawo do płacy minimalnej w wysokości 5,35 funta za godzinę.
Pracodawca może jednak potrącić z pensji pieniądze np. na zakwaterowanie, transport i podatki socjalne.
Drogo, nawet bardzo drogo
Niestety, utrzymanie się w Wielkiej Brytanii kosztuje co najmniej dwa razy więcej niż w Polsce. Droga jest żywność. W poradniku "Polak za granicą”, wydanym przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych, czytamy: "Na przykład 1 kg wędliny kosztuje ok. 8 funtów, bochenek chleba – przeciętnie 1 funt, litr mleka – ok. 60 pensów, 1 kg jabłek – ok. 1,5 funta”. Obecnie za funta trzeba zapłacić ok. 5 zł.
Wynajęcie w Londynie pokoju dwuosobowego to wydatek rzędu 200 funtów tygodniowo i więcej. Ceny zależą od okolicy i standardu mieszkania; często wymagany jest depozyt za tydzień lub miesiąc z góry.
Tygodniowy bilet na autobus w Londynie kosztuje 14 funtów; bilet jednodniowy – 3,5 funta, jednorazowy przejazd – 2 funty. Bilety na metro i pociąg są znacznie droższe, np. jednorazowy przejazd metrem to wydatek 4 funtów, a tygodniowa Travel-card (na pociąg, metro i autobusy) na 4 strefy to wydatek 31,6 funta.
