10 ton blachy i kółko

- Moje pierwsze dni jako kierowcy autobusu były tragiczne - śmieje się na wspomnienie sprzed 11 lat, kiedy zaczął pracę w MZK. - Wcześniej jeździłem w transporcie międzynarodowym. W osiem godzin przejeżdżałem kilkaset kilometrów. A tutaj... szok! - kręci głową z niedowierzaniem. - Dziennie przejeżdżam teraz autobusem 100-150 kilometrów. I to w ślimaczym tempie. I jeszcze trzeba mieć ciągle oczy dookoła głowy: a to w jedno lusterko, a to w drugie, sprawdzić, czy wszyscy wsiedli, czy drzwi zamknięte, co się dzieje wewnątrz autobusu i na zewnątrz. Wymaga to skupienia.

Po tylu latach jeżdżenia, niektóre czynności wykonuje już automatycznie. Ręka sama wyciąga się w stronę przycisków. Otwierają się jedne drzwi, drugie. Ludzie wsiadają, ktoś prosi o bilet. Sprzedaje, wydaje resztę, znów patrzy w lusterka, powoli rusza.
- Najgorsze jest skrzyżowanie żyrzyńskie - mówi pan Marian. - Nie ma tam sygnalizacji. Jest niebezpiecznie, ciężko wyjechać. Najgorzej w zimie, bo ślisko. Nie zatrzymam 10 ton blachy w miejscu. Wiele osób, zwłaszcza piesi, tego nie rozumie. Zdarza się, że usiłują przebiec tuż przed autobusem. Mówi, że w takich sytuacjach nie przeklina, nie wymyśla, nie rozładowuje w ten sposób nerwów i napięcia. Nerwy dusi w sobie. - Może to niedobrze... - zastanawia się.

Tego nikt nie lubi. Ani kierowcy, ani pasażerowie. Ale spóźnienia czasami zdarzają się. - Co ja poradzę, że są korki, albo że zdarzy się jakaś nieprzewidziana sytuacja na drodze? - pyta retorycznie pan Marian. - Pasażerowie zawsze jednak winią za to kierowcę.
• Ma pan ulubioną linię?
- Po tylu latach praktyki, jest mi wszystko jedno, którędy jeżdżę.

- Siusiu? Nie, nie ma gdzie zrobić. Ani rąk gdzie umyć - śmieje się kierowca. - To kłopot w naszej pracy. No, musimy sobie jakoś radzić - mówi, ale dyskretnie nie wyjaśnia, jak.
Jest czas na chwilę przerwy. Pan Marian przestawia tablice wewnątrz pojazdu i sprawdza między fotelami, czy ktoś nie zostawił bagażu. Kiedyś trafił nawet na portfel. Bez pieniędzy. Zabrali je kieszonkowcy.
- No, już pora wracać - mówi. - Kanapkę może później zjem. Albo wrócę z nią do domu...
Za chwilę śnieg skrzypi pod kołami. Jedenastka rusza w stronę Żyrzyna.

• Autobusy miejskie wyruszają na trasę o godz. 4.50 rano. Pozamiejskie – o godz. 4.25
• Najdłuższą linię miejską na trasie Michałówka – Brama nr 3 obsługuje „trójka”
• Linia pozamiejska Puławy – Brześce liczy 35 km
• Bilet normalny miejski kosztuje 1,60 zł, ulgowy 1,05 zł, studencki 0,80 gr
• MZK w Puławach zatrudnia na pełnym etacie 74 kierowców i czterech na ¼ półetatu
• Przeciętne zarobki wynoszą 2372 zł (brutto).