Jestem z Polski. To widać

O uzyskanie karty pobytu starają się na Zamojszczyźnie głównie nauczyciele języków obcych oraz cudzoziemcy, którzy zawarli związek małżeński z obywatelami Polski. Około 97 proc. zainteresowanych stanowią obywatele Ukrainy, a ściślej obywatelki. Jak nam powiedział Władysław Surmacz, kierownik Oddziału Spraw Obywatelskich w zamojskiej placówce zamiejscowej Lubelskiego Urzędu Wojewódzkiego, stanowią one niemal 99,9 proc. - Co trzy miesiące muszę przekraczać granicę w Zosinie - mówi Irena Sztuń-Kwarciana, Ukrainka z Włodzimierza Wołyńskiego, która ponad dwa lata temu wyszła za mąż za mieszkańca Przewala (gm. Tyszowce). - Inaczej w każdej chwili mogę być stąd deportowana: od ponad dwóch lat staram się o stały pobyt w Polsce. Bez skutku. O polskim obywatelstwie na razie nie ma mowy. A przecież moja rodzina pochodzi z niedalekiej Perespy. Wyjechali stamtąd w 1944 roku.
- Po pierwsze, trzeba skompletować niezbędne dokumenty, a następnie złożyć wniosek na specjalnym formularzu - wyjaśnia Władysław Surmacz. - Najprawdopodobniej kobieta ta nie dopełniła formalności. Jeżeli ktoś złoży niekompletne dokumenty, wówczas zawieszamy postępowanie. Nie przypominam sobie natomiast, abyśmy kiedykolwiek wystąpili odmownie w tego typu sprawach.
O kartę pobytu może starać się każdy cudzoziemiec, który wykaże, że zachodzą okoliczności uzasadniające jego zamieszkanie na terenie RP na okres dłuższy niż 6 miesięcy (do 6 miesięcy może przebywać w naszym kraju na podstawie wizy). Karta pobytu może być wystawiona na okres od pół roku do 2 lat. Później można się starać o jej przedłużenie.
Jeżeli cudzoziemiec przebywa na terenie Polski od co najmniej 5 lat (na podstawie wizy lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony), wykaże, że ma zapewnione mieszkanie i utrzymanie oraz to, że z Polską wiążą go trwałe związki rodzinne lub ekonomiczne - może starać się o zezwolenie na osiedlenie się na czas nieoznaczony.