Drzwi wejściowe

Drzwi wejściowe mogą być wykonane z różnych materiałów i w różny sposób. Każde z nich mają swoje wady i zalety.
Drzwi wejściowe muszą spełniać różne zadania, m. in. powinny dobrze funkcjonować przez długi czas i zawsze ładnie wyglądać. Z jednej strony powinny zatrzymywać na zewnątrz wiatr, deszcz, zimno i hałas. Z drugiej strony muszą oprzeć się próbie włamania. Ponadto muszą spro-stać mechanicznym obciążeniom wynikającym z ich normalnego użytkowania – drzwi wejściowe są otwierane i zamykane nawet 70 razy dziennie.
Drzwi wejściowe drewniane
Do wykonania drzwi wejściowych używa się prawie wszystkich gatunków drewna. Ich po-wierzchnia może być impregnowana, lakierowana lakierem bezbarwnym lub kolorowym, lazuro-wana albo powleczona tworzywem.
Mamy dwa rodzaje konstrukcji drzwi:
* Drzwi drewniane o konstrukcji ramowej składają się z tak zwanej ramy skrzydła, z osadzo-nym w niej wypełnieniem z drewna albo szkła. Ramy czasami wykonuje się z litego drewna, najczęściej jednak są to klejone warstwowo materiały drewnopochodne albo elementy z litego drewna z wpuszczonym w nie metalowym profilem. Dzięki niemu drzwi nie krzywią się. Do ram można także przybić lub przykręcić olicowanie ich powierzchni. Drzwi takie chronią przed wła-maniem w ograniczonym stopniu.
* Drzwi wejściowe lite składają się z materiałów drewnopochodnych, ułożonych warstwowo. Obie zewnętrzne powłoki z reguły wykonuje się ze sklejki. Skrzydło drzwiowe może mieć po-wierzchnię gładką, pokrytą fornirem, powlekaną albo przygotowana pod malowanie. Często osadza się na nich ozdobne listwy profilowane albo półkasetony.
Do nowoczesnych drzwi wejściowych zaliczamy konstrukcje mieszane, łączące w sobie wy-gląd drzwi drewnianych z zaletami umieszczonych wewnątrz drzwi z blachy aluminiowej.
Drzwi zewnętrzne metalowe
Do produkcji drzwi metalowych zazwyczaj stosuje się aluminium rzadziej stal. Drzwi alumi-niowe jako konstrukcję ramową wykonuje się z wytłaczanych profili, nie tylko zachowujących stabilny kształt, ale także niewrażliwych na wpływy atmosferyczne i na rdzę.
Drzwiom metalowym grozi niebezpieczeństwo rdzewienia. Przy niskiej temperaturze ze-wnętrznej, znaczne przewodnictwo cieplne ich materiału spowoduje schłodzenie powierzchni wewnętrznej i osadzanie się na niej kondensującej wody, unoszącej się w powietrzu w postaci pary wodnej. Żeby tego uniknąć profile wewnętrzne i zewnętrzne muszą być od siebie oddzielone termicznie.
Powierzchnia drzwi aluminiowych jest chroniona przed wpływami zewnętrznymi poprzez po-krycie powłokami albo w drodze anodowania. Uzyskane warstwy ochronne są jednak wrażliwe np. na odpryski zaprawy. Można także pokryć je warstwą poliuretanu, który jednak w okolicach o znacznej zwartości substancji szkodliwych w powietrzu może być stosowany w ograniczonym zakresie.
Zewnętrzna powierzchnia drzwi aluminiowych może być pokryta płytami z odlewów alumi-niowych albo ręcznie obrabianej miedzi. Czysta miedź jest trwała i prawie nie wymaga konser-wacji. Można ją także szlifować.
Drzwi zewnętrzne z tworzywa
Drzwi z tworzywa produkuje się prawie wyłącznie jako drzwi o konstrukcji ramowej, w wielu kolorach. Konstrukcja ramowa pozostaje widoczna, wypełniona szkłem izolacyjnym ze szprosami lub bez nich, albo też kasetonami z tworzywa, także w innych kolorach. Rama może być pokryta różnymi płytami frontowymi, gładkimi albo ozdobnymi listwami.
* Profile drzwiowe z reguły wykonuje się z twardego PCW z umieszczonymi wewnątrz rama-mi wzmacniającymi z aluminium albo stali. Twarde PCW ma niewrażliwą powierzchnię, jest stosunkowo odporne na działanie światła i czynników atmosferycznych i bardzo trwałe. Charak-teryzuje się znaczną izolacyjnością. Wartość współczynnika k wynosi ok. 1,5 W/Kmkw. Określa on ilość ciepła w watach, jaka przenika na zewnątrz przez powierzchnię 1 mkw. w ciągu sekundy. Twarde PCW jest tańsze niż alternatywny poliuretan.
* Dobrej jakości profile drzwiowe produkuje się z poliuretanu (twarda pianka poliuretanowa) – tworzywa wzmocnionego włóknem szklanym, dodatkowo powleczonego żywicą akrylową. (elle)