Styropian czy wełna

Do wykonania docieplenia ścian domu nie trzeba obecnie nikogo przekonywać. Korzyści płynące z takiego zabiegu – przede wszystkim ekonomiczne, ale także estetyczne – spowodowały, iż prace dociepleniowe stały się nieomal standardem przy wykonywaniu prac remontowych.
Wielu inwestorów musi jednak rozstrzygnąć najpierw dylemat, jaki materiał termoizolacyjny zastosować? Do wyboru są praktycznie dwa: styropian albo wełna mineralna.
Który będzie lepszy? Obydwa cieszą się ogromnym powodzeniem.
Styropian jest tańszy
Styropian wytwarzany jest poprzez polimeryzację styrenu z zastosowaniem środka piano-twórczego. Każda z kuleczek zawiera dziesiątki tysięcy zamkniętych komórek wypełnionych powietrzem. Dzięki temu materiał ten charakteryzuje się bardzo dobrą izolacyjnością termiczną. W całkowitej objętości styropianu powietrze stanowi nie mniej niż 98 proc.
Jest to materiał odporny na korozję biologiczną i na większość środków chemicznych stosowa-nych w budownictwie (oprócz rozpuszczalników organicznych takich jak toulen, benzen, ksylen, aceton). Odznacza się dużą sztywnością, odpornością na oddziaływanie wilgoci, dużą wytrzyma-łością mechaniczną, ale niewielką paroprzepuszczalnością.
Styropian charakteryzuje się niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła, który maleje wraz ze wzrostem gęstości styropianu, a rośnie wraz ze wzrostem temperatury i wilgotności. Materia-łem termoizolacyjnym może być styropian marki M-15 (polecany jest do docieplania ścian trój-warstwowych) lub M-20 (do dociepleń zewnętrznych).
Kupując ten materiał, trzeba zwracać uwagę na datę produkcji! Styropian do dociepleń powi-nien być sezonowany przynajmniej przez sześć tygodni od wyprodukowania (najlepiej przez 2 miesiące). W przeciwnym wypadku skurcz wtórny płyt styropianu będzie następował już na budowie, po przyklejeniu go na ścianie.
Naturalna kołderka
Wełna mineralna jest produktem naturalnym. Proces technologiczny wytwarzania wełny mine-ralnej oparty w swym założeniu na naturalnych procesach, jakie zachodzą podczas wybuchów wulkanów, z mieszaniny skał mineralnych: bazaltu, margli, gabro i koksu. Roztopione skały (w temperaturze ponad 1500 st. C) w postaci lawy zostają wyrzucone z wnętrza wulkanu z ogromną siłą, tworząc włókniste kłęby, które przed opadnięciem na ziemię ulegają schłodzeniu i tworzą charakterystyczne włókna przypominające postrzępiona wełnę. Powstałe w procesie polimeryza-cji włókna zostają zlepione przy użyciu lepiszcza żywicznego, dzięki temu uzyskują właściwości hydrofobowe. W zakładach produkujących wełnę mineralna wykorzystuje się głównie skały bazaltowe i kamień wapienny. (e)