Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
W ostatniej drodze Artura towarzyszyły mu, oprócz najbliższej rodziny – żony, córeczek, rodziców i siostry z rodziną - lotnicy, koledzy z podstawówki, Szkoły Orląt w Dęblinie, a także sąsiedzi i przyjaciele. Nad grobem przeleciały jego ukochane Orliki.
- Znałam Artura, chodziliśmy do tej samej podstawówki. Nie wyobrażam sobie, że mogło mnie tu dzisiaj zabraknąć – powiedziała Anna.
Kilkanaście minut przed rozpoczęciem nabożeństwa w Kościele N.M.P Królowej Apostołów przy ulicy Młodzianowskiej zebrały się tłumy. Kilka osób zebrało ze sobą flagi państwowe.
Katastrofa samolotu prezydenta w Smoleńsku - pełna lista ofiar (MSZ)
- Artur zginął dla ojczyzny. Barwy narodowe towarzyszyły mu od zawsze – powiedział wyraźnie wzruszony mężczyzna.
Zanim rozpoczęło się nabożeństwo, Artur Ziętek został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, został awansowany na stopień kapitana.
Prawdopodobne przyczyny katastrofy w Smoleńsku według Rzeczpospolitej
Mszę Świętą Pogrzebową współodprawiał biskup radomski Henryk Tomasik. Kazanie wygłosił zaprzyjaźniony z kapitanem Arturem Ziętkiem ksiądz pułkownik Janusz Radzik. Nawiązał w nim do nieustającej miłości Boga, który kieruje naszą drogą od początku do samego końca. Ksiądz pułkownik przywołał chwile z życia ziemskiego kapitana Ziętka, akcentując jego zamiłowanie do lotnictwa.
- Był nawigatorem, starszym pilotem 36 Specjalnego Pułku Lotnictwa Transportowego. Lotnictwo kochał od zawsze i jemu poświęcił życie – powiedział ksiądz Radzik.
Smoleńsk, czarne skrzynki: Piloci wiedzieli, że mają tylko kilka sekund
Nie zabrakło słów skierowanych do najbliższej rodziny Artura Ziętka przypominających, jakim był człowiekiem, synem, mężem i ojcem. Tuż przed wyprowadzeniem trumny ze szczątkami radomskiego pilota w kościele rozległa się pieśń Ave Maria, a zaraz potem stłumiony szloch żałobników .
Artur Ziętek spoczął na cmentarzu na radomskim Firleju. Przy grobie najpierw odegrano hymn Polski, potem były salwy honorowe, płacz mamy, żony i dziecka, a także cichy szloch uczestników pogrzebu.
- Jak nie płakać, skoro ginie tak młody człowiek, taki zdolny, taki uczynny - powiedziała jedna z kobiet, sąsiadka rodziców Artura.
Głośny, spotęgowany szloch słychać było chwilę potem, gdy ukochanego syna żegnał tata Mieczysław. Choć głos pogrążonemu w cierpieniu ojcu załamał się nie raz, to zapewnił jedynego syna o wiecznej miłości swojej i mamy Artura – Jadwigi.
Artura Ziętka pożegnali też koledzy lotnicy, nie tylko słowem. To było bardzo wymowne, wzruszające żegnaj. Nad grobem, w którym spoczął, przeleciały Orliki.
- To lot tylko dla niego, indywidualny – powiedział ktoś szeptem.
Katastrofa w Smoleńsku, czarna skrzynka: Pasażerowie wiedzieli, że zginą
Źródło: Echo Dnia
Kilkanaście minut przed rozpoczęciem nabożeństwa w Kościele N.M.P Królowej Apostołów przy ulicy Młodzianowskiej zebrały się tłumy. Kilka osób zebrało ze sobą flagi państwowe.
Katastrofa samolotu prezydenta w Smoleńsku - pełna lista ofiar (MSZ)
- Artur zginął dla ojczyzny. Barwy narodowe towarzyszyły mu od zawsze – powiedział wyraźnie wzruszony mężczyzna.
Zanim rozpoczęło się nabożeństwo, Artur Ziętek został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, został awansowany na stopień kapitana.
Prawdopodobne przyczyny katastrofy w Smoleńsku według Rzeczpospolitej
Mszę Świętą Pogrzebową współodprawiał biskup radomski Henryk Tomasik. Kazanie wygłosił zaprzyjaźniony z kapitanem Arturem Ziętkiem ksiądz pułkownik Janusz Radzik. Nawiązał w nim do nieustającej miłości Boga, który kieruje naszą drogą od początku do samego końca. Ksiądz pułkownik przywołał chwile z życia ziemskiego kapitana Ziętka, akcentując jego zamiłowanie do lotnictwa.
- Był nawigatorem, starszym pilotem 36 Specjalnego Pułku Lotnictwa Transportowego. Lotnictwo kochał od zawsze i jemu poświęcił życie – powiedział ksiądz Radzik.
Smoleńsk, czarne skrzynki: Piloci wiedzieli, że mają tylko kilka sekund
Nie zabrakło słów skierowanych do najbliższej rodziny Artura Ziętka przypominających, jakim był człowiekiem, synem, mężem i ojcem. Tuż przed wyprowadzeniem trumny ze szczątkami radomskiego pilota w kościele rozległa się pieśń Ave Maria, a zaraz potem stłumiony szloch żałobników .
Artur Ziętek spoczął na cmentarzu na radomskim Firleju. Przy grobie najpierw odegrano hymn Polski, potem były salwy honorowe, płacz mamy, żony i dziecka, a także cichy szloch uczestników pogrzebu.
- Jak nie płakać, skoro ginie tak młody człowiek, taki zdolny, taki uczynny - powiedziała jedna z kobiet, sąsiadka rodziców Artura.
Głośny, spotęgowany szloch słychać było chwilę potem, gdy ukochanego syna żegnał tata Mieczysław. Choć głos pogrążonemu w cierpieniu ojcu załamał się nie raz, to zapewnił jedynego syna o wiecznej miłości swojej i mamy Artura – Jadwigi.
Artura Ziętka pożegnali też koledzy lotnicy, nie tylko słowem. To było bardzo wymowne, wzruszające żegnaj. Nad grobem, w którym spoczął, przeleciały Orliki.
- To lot tylko dla niego, indywidualny – powiedział ktoś szeptem.
Katastrofa w Smoleńsku, czarna skrzynka: Pasażerowie wiedzieli, że zginą
Źródło: Echo Dnia
