Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Rozmowa z 18-letnią Moniką Kobiałką , pracownikiem warsztatu samochodowego
• A cóż cię skłoniło, żeby zostać mechanikiem?
- Od małego interesowałam się męskimi zawodami. Kiedy miałam 6 lat, po raz pierwszy wzięłam młotek do ręki. Nie bawiłam się lalkami. Budowałam domki z drewnianych desek. Już w wieku 12 lat pomagałam wujkowi na budowie.
• Czym konkretnie się zajmujesz w warsztacie?
- Na razie uczę się. Nie dają mi jeszcze samodzielnych prac. Pomagam przy blacharce. Wiem, że czeka mnie jeszcze ciężka praca i bardzo dużo muszę się nauczyć.
• To nie jest za ciężka praca dla kobiety?
- Wysiłek fizyczny to moja obsesja. W szkole podnosiłam ciężary. 85 kg na ręce i 180 kg na nogi. W domu wykonuję wszystkie męskie prace. Muruję, a ostatnio nawet wyremontowałam cały strych. Lubię czasem podłubać coś w kabelkach. Dzięki temu naprawiłam nawet wieżę w domu.
• A marzenia?
- Chciałabym mieć mitsubishi L 200. Lubię ciężarówki i kiedyś chciałabym jeździć tirem. Poza tym interesują mnie podróże i geografia. Troszkę komputery.
• Jak koledzy traktują cię w warsztacie? Czy obchodzą się z tobą jak z porcelanową lalką? W końcu jesteś kobietą.
- Oni wiedzą, że nie muszą się ze mną cackać. Traktują mnie jak kumpelę. Poznali się na mnie. Wiedzą, że jestem godna zaufania. Może właśnie dlatego, że jestem kobietą.
- Oni wiedzą, że nie muszą się ze mną cackać. Traktują mnie jak kumpelę. Poznali się na mnie. Wiedzą, że jestem godna zaufania. Może właśnie dlatego, że jestem kobietą.
• To twój pierwszy Dzień Kobiet w warsztacie. Ja sądzisz, jak będzie wyglądał?
- Ja codziennie mam Dzień Kobiet. Mam nadzieję, że koledzy sprawią mi jakiegoś kwiatka.
Rozmawiała Anna Kraska
- Ja codziennie mam Dzień Kobiet. Mam nadzieję, że koledzy sprawią mi jakiegoś kwiatka.
Rozmawiała Anna Kraska
