Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
- Nie możemy liczyć na niczyją pomoc.- piszą w liście policjanci (Archiwum)
- Jesteśmy dyskryminowani, mobbingowani, terroryzowani i zastraszani przez naszych przełożonych – piszą w liście otwartym lubelskie policjantki i policjanci. List trafił dziś do redakcji lubelskich mediów oraz komendy wojewódzkiej i głównej policji.
– Kierownictwo Komendy Miejskiej Policji w Lublinie, a co za tym idzie także kierownictwo jednostek podległych stosuje wobec nas praktyki mobbingu oraz formy nacisku, które odbierają nam nie tylko chęci do pracy, ale przede wszystkim nasze zdrowie fizyczne i psychiczne – piszą mundurowi. – Chęć awansu oraz troska o przysłowiowe "stołki" odebrała im zdrowy rozsądek. Nie możemy liczyć na niczyją pomoc.
Policjanci żalą się, że nie podlegają pod sądy pracy, nie mają gdzie "udać się ze swoimi problemami”. – Jesteśmy zdesperowani i wykończeni do granic wytrzymałości! – piszą. – Nieustannie żyjemy w lęku! Grozi się nam postępowaniami, jeśli nie będziemy ślepo posłuszni, przenosi się nas na niższe stanowiska bez wyraźnej przyczyny, grozi odebraniem i tak marnych pieniędzy, a nawet terroryzuje się strasząc wydaleniem ze służby!!!
Inne zarzuty? – Nie dość, że pracujemy w urągających warunkach i jesteśmy zmuszani do pracy na własnym sprzęcie i przy użyciu własnych (prywatnych) środków (np. papier) to jesteśmy po prostu wykańczani psychicznie! – podkreślają mundurowi.
– Czy mamy zacząć strzelać sobie w głowy? – pytają. – Ile policjantek i policjantów ma odebrać sobie życie, żeby w końcu ktoś zrobił z tym porządek? Czy tylko samobójstwo któregoś z nas jest w stanie sprowokować kogokolwiek do zauważenia problemu i otwarcia oczu!?
Co na to Komenda Wojewódzka Policji w Lublinie?
– Nie mamy pewności, czy ten list rzeczywiście napisał policjant – mówi podinsp. Janusz Wójtowicz, rzecznik komendanta wojewódzkiego policji w Lublinie. – Nie ma w nim żadnych konkretów. Sytuacji, to których moglibyśmy się odnieść. Konkretnych zarzutów.
– W liście czytamy o mobbingu. O jakie sytuacje chodzi? Na czym ten mobbing miałby polegać? – pyta Wojtowicz. – Tylko na podstawie ogólników nie można dyskutować.
Rzecznik dodaje, że w ostatnim czasie w komendzie wojewódzkiej i miejskiej nie było żadnych zwolnień ani przenoszenia na niższe stanowiska. Za wykroczenia służbowe ukarano jedynie naganami dwóch policjantów.
Udostępnij na Facebook
Policjanci żalą się, że nie podlegają pod sądy pracy, nie mają gdzie "udać się ze swoimi problemami”. – Jesteśmy zdesperowani i wykończeni do granic wytrzymałości! – piszą. – Nieustannie żyjemy w lęku! Grozi się nam postępowaniami, jeśli nie będziemy ślepo posłuszni, przenosi się nas na niższe stanowiska bez wyraźnej przyczyny, grozi odebraniem i tak marnych pieniędzy, a nawet terroryzuje się strasząc wydaleniem ze służby!!!
Inne zarzuty? – Nie dość, że pracujemy w urągających warunkach i jesteśmy zmuszani do pracy na własnym sprzęcie i przy użyciu własnych (prywatnych) środków (np. papier) to jesteśmy po prostu wykańczani psychicznie! – podkreślają mundurowi.
– Czy mamy zacząć strzelać sobie w głowy? – pytają. – Ile policjantek i policjantów ma odebrać sobie życie, żeby w końcu ktoś zrobił z tym porządek? Czy tylko samobójstwo któregoś z nas jest w stanie sprowokować kogokolwiek do zauważenia problemu i otwarcia oczu!?
Co na to Komenda Wojewódzka Policji w Lublinie?
– Nie mamy pewności, czy ten list rzeczywiście napisał policjant – mówi podinsp. Janusz Wójtowicz, rzecznik komendanta wojewódzkiego policji w Lublinie. – Nie ma w nim żadnych konkretów. Sytuacji, to których moglibyśmy się odnieść. Konkretnych zarzutów.
– W liście czytamy o mobbingu. O jakie sytuacje chodzi? Na czym ten mobbing miałby polegać? – pyta Wojtowicz. – Tylko na podstawie ogólników nie można dyskutować.
Rzecznik dodaje, że w ostatnim czasie w komendzie wojewódzkiej i miejskiej nie było żadnych zwolnień ani przenoszenia na niższe stanowiska. Za wykroczenia służbowe ukarano jedynie naganami dwóch policjantów.
Udostępnij na Facebook
Pełna treść listu
Jesteśmy dyskryminowani, mobbingowani, terroryzowani i zastraszani przez naszych przełożonych! Kierownictwo Komendy Miejskiej Policji w Lublinie a co za tym idzie także kierownictwo jednostek podległych stosuje wobec nas praktyki mobbingu oraz formy nacisku, które odbierają nam nie tylko chęci do pracy, ale przede wszystkim nasze zdrowie fizyczne i psychiczne.
Chęć awansu oraz troska o przysłowiowe "stołki" odebrała im zdrowy rozsądek. Nie możemy liczyć na niczyją pomoc.
Nie podlegamy pod Sądy Pracy, nie mamy gdzie się udać ze swoimi problemami. Jesteśmy zdesperowani i wykończeni do granic wytrzymałości! Wszelkie próby dochodzenia sprawiedliwości są tłamszone i tuszowane oraz powodują pogłębienie się praktyk mobbingujących i zastraszających!!!
Nieustannie żyjemy w lęku! Grozi się nam postępowaniami jeśli nie będziemy ślepo posłuszni, przenosi się nas na niższe stanowiska bez wyraźnej przyczyny, grozi odebraniem i tak marnych pieniędzy a nawet terroryzuje się strasząc wydaleniem ze służby!!!
W takich warunkach nie da się żyć i pracować! Popadamy w paranoję, której głównym powodem jest dyktatura i despotyzm osób piastujących ważne funkcje. Osób którym powinno leżeć na sercu dobro Policji i policjantów.
Nie dość, że pracujemy w urągających warunkach i jesteśmy zmuszani do pracy na własnym sprzęcie i przy użyciu własnych (prywatnych) środków (np. papier) to jesteśmy po prostu wykańczani psychicznie!
Czy mamy zacząć strzelać sobie w głowy? Ile policjantek i policjantów ma odebrać sobie życie, żeby w końcu ktoś zrobił z tym porządek? Czy tylko samobójstwo któregoś z nas jest w stanie sprowokować kogokolwiek do zauważenia problemu i otwarcia oczu!?
Chęć awansu oraz troska o przysłowiowe "stołki" odebrała im zdrowy rozsądek. Nie możemy liczyć na niczyją pomoc.
Nie podlegamy pod Sądy Pracy, nie mamy gdzie się udać ze swoimi problemami. Jesteśmy zdesperowani i wykończeni do granic wytrzymałości! Wszelkie próby dochodzenia sprawiedliwości są tłamszone i tuszowane oraz powodują pogłębienie się praktyk mobbingujących i zastraszających!!!
Nieustannie żyjemy w lęku! Grozi się nam postępowaniami jeśli nie będziemy ślepo posłuszni, przenosi się nas na niższe stanowiska bez wyraźnej przyczyny, grozi odebraniem i tak marnych pieniędzy a nawet terroryzuje się strasząc wydaleniem ze służby!!!
W takich warunkach nie da się żyć i pracować! Popadamy w paranoję, której głównym powodem jest dyktatura i despotyzm osób piastujących ważne funkcje. Osób którym powinno leżeć na sercu dobro Policji i policjantów.
Nie dość, że pracujemy w urągających warunkach i jesteśmy zmuszani do pracy na własnym sprzęcie i przy użyciu własnych (prywatnych) środków (np. papier) to jesteśmy po prostu wykańczani psychicznie!
Czy mamy zacząć strzelać sobie w głowy? Ile policjantek i policjantów ma odebrać sobie życie, żeby w końcu ktoś zrobił z tym porządek? Czy tylko samobójstwo któregoś z nas jest w stanie sprowokować kogokolwiek do zauważenia problemu i otwarcia oczu!?
