Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Rozmowa Z Katarzyną Świder, psychologiem klinicznym z Dziecięcego Szpitala Klinicznego w Lublinie - o tym, jak przygotować dziecko do spotkania ze świętym Mikołajem
• To dobrze, że dzieci wciąż wierzą w świętego Mikołaja?
- Oczywiście! To jeden z najpiękniejszych symboli, cudowne wspomnienie dzieciństwa. Dla dorosłego Boże Narodzenie i Mikołaj zawsze będą nieskalane i radosne. Rodzicom nie wolno wiary w Mikołaja zanegować i zachwiać.
• Czy Mikołaj nie kojarzy się wyłącznie z prezentami?
- Nie, to wiara w cudowność, w dobro, piękno. Oczekiwanie i wizyta Mikołaja to uwrażliwienie na świat wartości. Jest on sprzymierzeńcem rodziców w wycho-waniu dziecka.
• Zdarza się jednak, że jego obecność w domu wywołuje szok u dziecka, które płacze, ucieka, boi się. Co robić?
- Przygotować dziecko wcześniej. Opowiedzieć bajkę, pokazać, jak Mikołaj wygląda. Jego obecność powinna się kojarzyć z wizytą oczekiwanego gościa, która dla dziecka jest nagrodą.
• A jeśli dziecku ktoś powiedział, że Mikołaja nie ma?
- Trzeba powiedzieć: "Twoja przyjaciółka myśli tak, a my inaczej”. A co ty uważasz na ten temat? Nie negować, nie mówić, że koleżanka jest głupia i nie ma racji, tylko powiedzieć, że każdy ma prawo do własnej opinii. Starszym dzieciom, które zdecydowanie tracą wiarę w świętego, można opowiedzieć jego prawdziwą historię i to, że kochał dzieci. Powiedzieć, że jest on symbolem dobra i piękna, że wciąż jest w naszych marzeniach, a wszyscy czczą w ten sposób jego dzień. Jednak trzeba to zrobić w konwencji pięknego opowiadania, a nie brutalnie i nagle.
