Otwórzcie miejską izbę wytrzeźwień

Wniosek Komisji Zdrowia Sejmiku Województwa Lubelskiego, której radny Szczasny jest wiceprzewodniczącym zyskał już wstępną akceptację sejmiku. Na piątkowym posiedzeniu. – Teraz przygotowujemy formalny wniosek do prezydenta Lublina – powiedział radny.
Od kiedy Miasto zlikwidowało izbę wytrzeźwień, czyli w 2002 r., z pijanymi zwożonymi przez policję i pogotowie ratunkowe użerają się szpitale. – Narażeni są pacjenci i personel – pomysł reaktywacji popiera Agnieszka Kowal, członek Zarządu Województwa Lubelskiego.
Oto scena ze szpitalnej izby przyjęć. Policja przywozi pijanego mężczyznę, który nie może ustać na nogach. Pełzła po podłodze. Nie potrafi wybełkotać, jak się nazywa, gdzie mieszka. Pielęgniarki zakładają mu kaftan bezpieczeństwa. Dają zastrzyk uspokajający. Zakładają cewnik, aby nie nasikał. Dopiero potem zajmują się chorymi. Lekarze oceniają, że większość nietrzeźwych nie ma dolegliwości chorobowych.
– Tylko niektórzy wymagają leczenia szpitalnego – dodaje dr Adam Nogalski, kierownik Oddziału Ratunkowego w SPSK nr 1.
Pijani pacjenci są agresywni. Krzyczą, wyzywają personel. – To horror – mówi dr Hanna Lewandowska-Stanek, ordynator toksykologii szpitala im. Jana Bożego. – W I kwartale br. hospitalizowaliśmy 37 nietrzeźwych, w II już 57.
Jak na pomysł sejmiku zapatruje się Urząd Miejski w Lublinie? – Nie otworzymy izby – protestuje Małgorzata Łobodzińska, miejski inspektor zdrowia. – Może samorząd województwa sam zorganizowałby i utrzymywał izbę wytrzeźwień?
Pani inspektor dodaje, że nietrzeźwymi powinna się zająć policja. – Po to są m.in. policyjne izby zatrzymań – uważa.
Krzysztof Latos z zespołu prasowego Komendy Wojewódzkiej Policji mówi, że w policyjnej izbie zatrzymań nie dyżuruje lekarz. – Jeżeli delikwent jest bardzo pijany i na przykład nieprzytomny nie wiemy, czy coś mu dolega, czy nie. Trzeba, żeby przebadał go lekarz.

Rocznie przewijało się przez nią ok. 10 tys. klientów. Mieli łóżko, czystą pościel, opiekę lekarską, leki. Izba jako samofinansujący się zakład budżetowy powinna utrzymywać się sama. Tak nie było. Ściągalność należności za pobyt, tj. 250 zł spadała z roku na rok. Aż spadła do kilku procent.