Kryzys nie zabierze nam prezentów

Każdy przedszkolak chciałby wygrać milion i ma milion pomysłów, co z nim zrobić.

- Zachowałbym na przyjemności i różne pamiątki - mówi Maciek. Kuba kupiłby czarną hondę dla rodziców i trochę zabawek. - A ja bym się podzielił z moimi kolegami, bo po co mi tyle pieniędzy? Sobie kupiłbym… marzę o grze planszowej "Pułapka na myszy” - mówi Dawid. Paulina obiecuje, że jak wygra, to kupi zabawki biednym dzieciom. A sobie jedną lalkę.

Gorąco wierzą w Świętego Mikołaja. - To taki pan, co rozdaje prezenty i mieszka na biegunie północnym - fachowo tłumaczy Łukasz. - Ma bardzo długą brodę, czerwoną czapkę i palto.

Zdaniem Olgi, Mikołaj jest na pewno Polakiem, tylko może mówić we wszystkich językach. - A ja chciałbym dostać duży samochód na kołach zdalnie sterowany.

Napiszę do Mikołaja list, to może dostanę - zamyśla się Benek.

Tylko skąd Mikołaj ma brać pieniądze na prezenty? Jak sobie radzi z globalnym kryzysem finansowym?

- Ups! - reaguje na pytanie Maciek, co wywołuje salwę śmiechu na sali.
Zdaniem Patryka, kryzys łączy się z pożyczkami. - Bo, jak brakuje ludziom pieniędzy, to pożyczają z banku, żeby mieć na jedzenie i picie - mówi.

- Można też wziąć z bankomatu i z Internetu, bo tam w środku są pieniądze. Robią je w takich specjalnych maszynkach. Ciach, ciach, ciach i gotowe - przerywa Olga.
A jakie lekarstwo na kryzys mają maluchy? - Jak nie ma pieniędzy i jest już ten cały kryzys, to trzeba normalnie iść do pracy, zarabiać i się kryzys skończy - uważa Dawid.

Tak a propos: czytają nas jacyś politycy?

Przedszkolaki nie mają wątpliwości: pracujemy po to, by zarobić pieniądze. - Żeby nie być głodnym, żeby kupować ubrania - wylicza Maciek.

A na emeryturze? - Odpoczywa się wtedy. Ale tylko dziadki są na emeryturze - zabiera głos Szymek. - Emeryci biorą pieniądze z banku, muszą płacić kartą, ale nie muszą pracować. Bank im za darmo daje, co zechcą - uważa Natalia.
W tym miejscu mamy nadzieję, że nas żaden emeryt nie czyta…

- Chciałabym już być na emeryturze, bo bym miała więcej czasu. Dłużej bym była wolna - dodaje druga Natalka.

- A ja za nic nie chcę, bo to się nie opłaca. Za mało kasy jest - mówi Dawid.

- W Polsce mamy złotówkę - chwali się wiedzą Natalka.

- E nie, u nas są chyba dolary - przerywa jej jeden z kolegów. Po chwili namysłu, dzieci wspólnie dochodzą do wniosku, że dolary są jednak w Ameryce.

- A ja byłam w Hiszpanii w wakacje i widziałam euro, bo tam są takie pieniądze. Euro są lepsze, bo ładniejsze niż złotówki. Byliśmy tam u kogoś i nam dali euro - wspomina Oliwia.

- Euro to są pieniądze słowackie i tylko na Słowacji można nimi płacić - uważa z kolei Kuba.

Jakiś prezydent Donald. I jeszcze prezydent Tusk

- Mi się polityk kojarzy z prezesem jakimś, ale nie znam żadnego. Nawet w telewizji nie widziałem - przyznaje Maciek. Zdaniem Natalki, polityk zajmuje się gazetami i w nich występuje.

- Wcale, że nie. Polityk występuje w telewizji i się z nikim nie kłóci, tylko mądre rzeczy mówi - uważa Klaudia.

A kim jest w oczach dzieci prezydent? - Prezydent to jest w Stanach Zjednoczonych. Rządzi całym światem i Polską. Ale jeden też jest w Polsce, chyba prezydent Tusk - mówi Dawid.

- Jest jeszcze jeden: prezydent Donald - dopowiada Natalka.
- Prezydent miasta też jest, to jest taki właściciel całego miasta - mówi Patryk.

I to mniej więcej koniec politycznej wiedzy przedszkolaków. Reszta nazwisk jest im całkowicie obca; łącznie z najgłośniejszym lubelskim politykiem, Januszem Palikotem. - A kto to taki? - przecierały zdumione oczy.

Co innego gwiazdy sceny rozrywkowej. - Najbardziej z telewizji lubię piosenki disco polo - mówi Dawid. Dziewczynkom z kolei podobają się telewizyjne programy "Jak oni śpiewają” i "Gwiazdy tańczą na lodzie”.

- A ja lubię piosenkarkę Dodę. Jest fajna i super śpiewa. Jest miła i się ładnie ubiera - kiwa głową Klaudia. Weronika też jest fanką Dody. - Bo pomaga śpiewać dzieciom piosenki - argumentuje.

- A ja najbardziej lubię pana, który wytworzył brzydkie kaczątko, tylko zapomniałam teraz jak on się nazywa - kręci blond głową Natalka.

Pytania o przyszły zawód nie sprawiają dzieciom trudności. - Ja chcę zostać prezesem i w pracy będę pilnował kolegów. Bo chyba lubię rządzić - śmieje się Patryk. Oliwia chce zostać kwiaciarką, bo lubi kolorowe kwiaty, a szczególnie ślubne bukiety.

- Ja zostanę pielęgniarką, bo chcę pomagać ludziom. One mają takie fajne stroje i czepki - dodaje Zuzia. Iza chce zostać baletnicą, bo uwielbia tańczyć i bardzo chciałaby mieć strój baletnicy i baletki.

- Mi się kiedyś wywróżyło, że zostanę kwiaciarką. Bo jak były kiedyś andrzejki, to z kapelusza wylosowałam taki los. A ja bym chciała kosmetyczką - martwi się Olga.