Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Po powrocie z urlopu macierzyńskiego zapytałam szefa, czy będę mieć skrócony czas pracy z uwagi na konieczność karmienia dzieci
(mam bliźniaki, karmię je piersią). Powiedział, że mogę wychodzić z pracy o kwadrans wcześniej. A moja znajoma na jedno tylko niemowlę ma pół godziny wolnego. Czy ja nie jestem wykorzystywana, ile powinnam dostać czasu
na karmienie?
Ewa z Lublina
Niestety, trudno odpowiedzieć na to pytanie, gdyż Czytelniczka nie ujawnia, ile wynosi czas jej pracy - a od tego zależą uprawnienia do przerw na karmienie piersią. Nie chodzi przy tym o to, w jakim wymiarze etatowym kobieta karmiąca jest zatrudniona, lecz czas pracy w konkretnym dniu.
na karmienie?
Ewa z Lublina
Niestety, trudno odpowiedzieć na to pytanie, gdyż Czytelniczka nie ujawnia, ile wynosi czas jej pracy - a od tego zależą uprawnienia do przerw na karmienie piersią. Nie chodzi przy tym o to, w jakim wymiarze etatowym kobieta karmiąca jest zatrudniona, lecz czas pracy w konkretnym dniu.
Oto ogólne zasady
Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy (wliczają się one do czasu pracy). Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko, ma prawo do dwóch przerw w pracy, po 45 minut każda. Przerwy na karmienie mogą być - jeśli pracownica ma takie życzenie - udzielane łącznie (powinna wystąpić z pisemnym wnioskiem w tej sprawie). Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż
4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługują. Jeżeli czas pracy danej osoby nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie.
4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługują. Jeżeli czas pracy danej osoby nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie.
Można się dogadać
W praktyce najczęściej bywa tak, że czas na przysługujące jej przerwy pracownica wykorzystuje to w ten sposób, że do pracy przychodzi o godzinę później, lub godzinę wcześniej pracę kończy - oczywiście, po uzgodnieniu tego z pracodawcą.
Okresy pracy, uprawniające do jednej przerwy lub dwóch przerw w ciągu dnia nie odnoszą się do wymiaru etatu danej pracownicy, lecz do konkretnie zaplanowanej na określony dzień pracy.
Okresy pracy, uprawniające do jednej przerwy lub dwóch przerw w ciągu dnia nie odnoszą się do wymiaru etatu danej pracownicy, lecz do konkretnie zaplanowanej na określony dzień pracy.
Przykład
Pracownica karmiąca dziecko piersią w poniedziałki pracuje
5 godzin, we wtorki i czwartki po 8 godzin, w środy 6 godzin,
a w piątki 3 godziny (jest zatrudniona na część etatu).
Przerwy na karmienie dziecka przysługują jej w następujący sposób:
• w poniedziałki - jedna przerwa
• we wtorki i czwartki - dwie przerwy
• w środy — jedna przerwa
(bo czas pracy nie przekracza 6 godzin)
• w piątki - nie ma przerwy
(hap)
5 godzin, we wtorki i czwartki po 8 godzin, w środy 6 godzin,
a w piątki 3 godziny (jest zatrudniona na część etatu).
Przerwy na karmienie dziecka przysługują jej w następujący sposób:
• w poniedziałki - jedna przerwa
• we wtorki i czwartki - dwie przerwy
• w środy — jedna przerwa
(bo czas pracy nie przekracza 6 godzin)
• w piątki - nie ma przerwy
(hap)
Jak to się załatwia
Przerwy na karmienie dziecka piersią udzielane są na wniosek pracownicy. Pracodawca może jednak wymagać potwierdzenia faktu karmienia piersią poprzez dostarczenie stosownego zaświadczenia. W tym przypadku wystarczy zwykłe zaświadczenie wystawione przez lekarza sprawującego opiekę nad matką lub dzieckiem - pracodawca musi je honorować.
To jest uprawnienie dodatkowe
Przerwy na karmienie dziecka piersią przysługują niezależnie od innych przerw wliczanych do czasu pracy przewidzianych w przepisach (np. 15-minutowa przerwa dla każdego pracownika, którego dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej
6 godzin, dodatkowa 15-minutowa przerwa dla pracownika niepełnosprawnego)
6 godzin, dodatkowa 15-minutowa przerwa dla pracownika niepełnosprawnego)
Podstawa prawna
Art. 187 i 189 kodeksu pracy
