Jak ratować człowieka przed komputerem

i zaburzeń lękowych - ostrzegają eksperci Ogólnopolskiego Programu Zmiany Postaw wobec Psychiatrii "Odnaleźć siebie”.

Gry komputerowe to rozrywka, która rzadko nudzi, z każdym dniem coraz bardziej angażuje gracza. Rozbudowane fabuły wymagają uwagi, a skomplikowana konstrukcja wirtualnego świata rozwija wyobraźnię oraz zdolność do abstrakcyjnego myślenia. Jednocześnie bardzo silnie oddziałują na psychikę. Łatwo uzależniają od komputera, a w przypadku brutalnych gier uczą agresywnych i nieetycznych zachowań.

Większe niebezpieczeństwo od tradycyjnych gier komputerowych stwarzają nowoczesne gry sieciowe. Rozgrywane są przez Internet pomiędzy setkami, a czasem tysiącami, graczy jednocześnie. Dla graczy wirtualna rzeczywistość nie może być przerwana, bo wydarzenia, tak samo jak w świecie realnym, następują w sposób ciągły. Niebezpieczeństwem jest zatarcie się w świadomości gracza granicy między światem realnym a wirtualnym.

- Pierwszym krokiem w walce z uzależnieniem jest świadomość bycia uzależnionym. Ważne, aby nie przegapić momentu, kiedy nałóg dopiero się rozwija. Łatwiej jest wtedy znaleźć w sobie siłę, aby mu się oprzeć - mówi doc. Joanna Meder, ogólnopolski koordynator programu "Odnaleźć siebie”. Kiedy zauważamy, że bliska osoba, np. nasze dziecko, partner, zaczyna ograniczać aktywność w innych sferach życia, aby mieć jak najwięcej czasu na granie, powinien to być dla nas sygnał alarmujący. Nałóg komputerowy jest rodzajem uzależnienia psychicznego, z którego można wyjść przy współpracy z psychologiem i wsparciu rodzin.

Niebagatelne znaczenie w ostatniej fazie nałogu komputerowego ma znaczne pogarszanie się stanu zdrowia. Najczęściej w tym przypadku występują zaburzenia koncentracji uwagi i sprawności myślenia oraz bezsenność spowodowana nadpobudliwością.
(hap)

Ogólnopolski Program Zmiany Postaw wobec Psychiatrii "Odnaleźć siebie” funkcjonuje od 2003 roku i ma charakter edukacyjny. Jego podstawowy cel to przełamanie barier społecznych związanych z leczeniem zaburzeń psychicznych i mitów nagromadzonych wokół psychiatrii oraz edukacja społeczna na temat dużego znaczenia, jakie ma diagnostyka i wcześnie rozpoczęte leczenie.

1. Faza poznawania i racjonalnego wykorzystywania komputera - umiejętność kontrolowania czasu spędzanego przed komputerem.

2. Faza uzależnienia, kiedy osoba stopniowo coraz więcej czasu spędza przed komputerem, traci inne zainteresowania. Gdy długo nie gra, zaczyna o tym natrętnie myśleć. Komputer staje się "elektronicznym przyjacielem”.

3. Faza destrukcji - gracz ogranicza czas przeznaczony na sen, odżywianie, naukę, pracę zawodową, obowiązki rodzinne, kontakty towarzyskie itd. na rzecz codziennego wielogodzinnego korzystania z komputera. Dzieje się tak, chociaż zdaje on sobie sprawę z narastania u niego trudności życiowych, problemów psychicznych oraz fizycznych.